هوش مصنوعی: این بیت شعر به عمق یقین و حقیقت می‌پردازد. در اینجا، دریا به عنوان نمادی از یقین و تحقیق معرفی شده که در آن گرداب‌ها و چالش‌ها وجود دارند. هر گوشه دریا مانند صدفی است که آب را در خود دارد و هر موج آبی نشانه‌ای از زیبایی و وجود کسی است. به طور کلی، این شعر به جستجوی حقیقت و زیبایی‌های نهفته در آن اشاره دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر به عمق یقین و حقیقت می‌پردازد. در اینجا، دریا به عنوان نمادی از یقین و تحقیق معرفی شده که در آن گرداب‌ها و چالش‌ها وجود دارند. هر گوشه دریا مانند صدفی است که آب را در خود دارد و هر موج آبی نشانه‌ای از زیبایی و وجود کسی است. به طور کلی، این شعر به جستجوی حقیقت و زیبایی‌های نهفته در آن اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در دریاچه یقین که در آن شناخت و حقیقت فراوان است، گرداب‌هایی وجود دارد که مانند دام عمل می‌کنند و ممکن است نفس انسان را به درون خود بکشند.
هوش مصنوعی: هر گوش صدف مانند چشم پر از آب است و هر موجی که به آن می‌زند، نشانه‌ای از ابروئی است که بر زیبایی شخصی دلالت دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از جور زمانه بر دلم بار بسیست
یارم نه به دست لیکن اغیار بسیست
بجریست دلم ولیک با این همه سوز
از جور فلک ملول از دست خسیست
ای دل چه نشسته ای که فرصت نفسی ست
بشتاب به راه تا صدای جرسی ست
در زیر فلک، پی گرفتاری ما
چون خانه ی صیاد به هر سو قفسی ست
بی‌دولت عشق زندگانی نفسیست
هنگامهٔ عشرتِ جوانی هوسی‌ست
بی‌باد بهار جای گل در گلشن
یا دستهٔ خار خشک یا مشت خسیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.