هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از رابطه عمیق و نزدیک میان خود و معشوق صحبت می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که با او باشد و از خجالت نرود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر برای عشقش خطاهایی هم مرتکب شود، باز هم زیبایی (گل) در زندگی‌اش کم نخواهد شد. این ابیات نشان‌دهنده عشق ناب و بی‌دغدغه است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از رابطه عمیق و نزدیک میان خود و معشوق صحبت می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که با او باشد و از خجالت نرود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر برای عشقش خطاهایی هم مرتکب شود، باز هم زیبایی (گل) در زندگی‌اش کم نخواهد شد. این ابیات نشان‌دهنده عشق ناب و بی‌دغدغه است.
هوش مصنوعی: من و تو یکی هستیم، پس چرا از عشق و علاقه‌ام دوری می‌کنی و خجالت می‌کشی؟ بیا به هم نزدیک شویم.
هوش مصنوعی: اگر همه انسان‌ها را از گناه پاک کنم، در کشورم چه چیزی کم خواهد شد؟ فقط یک مشت گل.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل
غل بر یبغو نهاد و پل بر جیحون
جیحون به پل دارد و یبغوی به غل
پرسید کسی منزل آن مهر گسل
گفتم که: دل منست او را منزل
گفتا که: دلت کجاست؟ گفتم: بر او
پرسید که: او کجاست؟ گفتم: در دل
گر خواهی ، ازین حشمت والا بمثل
بر تارک خورشید نهی پای محل
مر جاه ترا خدای ما ، عزوجل
جاوید رقم ز دست بر لوح ازل
گویند مرا به هِجر آن ماه چگل
بَر نِهْ ز شکیب و صبر زنجیر به دل
زنجیر به دل چه سود از صبر که هست
زلفین چو زنجیرش زنجیر گسل
رویت بر من چنان که گل بر بلبل
من بر رویت چنان که بلبل بر گل
عشقت بر من چنان که غل بر صلصل
من بر عشقت چنان که صلصل بر غل
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.