|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و وابستگی است. شاعر به محبوب خود میگوید که حتی اگر او به نظر خوار و بیارزش بیاید، عشق و نور وجودش برای او بسیار مهم و ارزشمند است. با وجود حزن و اندوهی که در دل دارد، عشق به محبوبش او را شاداب میکند. در واقع، این شعر نشاندهنده تضاد میان شادی و غم در عشق است.
هوش مصنوعی: اگرچه دل من پر از نور است و تو مرا از عشق خود بیبهره میکنی، اما اگر تو تاجی بر سر داری، من نیز با وجود خاکساریام، به تو وابستهام.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه تو مرا خوار میدانی و در نظر دیگران کمارزش جلوه میدهی، من به خاطر تو خوشحالم، هرچند که درونم پر از غم و اندوه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نور دلی ار چه جفت نارم داری
تاج سری ار چه خاکسارم داری
چون دیده عزیزی ار چه خوارم داری
شادم بتو گرچه سوگوارم داری
گه گم شدهٔ هزار کارم داری
گاه از همه کار برکنارم داری
گر وقت آمد مرا ز من باز رهان
تا کی شب و روز بیقرارم داری
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.