هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع آفرینش و محبت الهی اشاره می‌کند. او می‌گوید که در آغاز، خداوند ما را خلق کرد و هیچ‌کس اعتراضی نکرد. اکنون که ما را در دامن لطف خود گرفته است، از او می‌خواهد که ما را به حال خود رها نکند و همیشه در حمایت خود نگه دارد.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
برگردان به زبان ساده
# الهی تو در ازل ما را بر گرفتی و کسی نگفت که بردار، اکنون که بر گرفتی نه بگذار، و در سایهٔ لطف تو خود میدار.
هوش مصنوعی: ای خدا! تو از ازل ما را به خود فرا خواندی و هیچ کس نگفت که ما را رها کن. حالا که ما را پذیرفته‌ای، ما را رها مکن و در پرتو رحمتت به ما توجه فرما.
اخطار: برگردان‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع آفرینش و محبت الهی اشاره می‌کند. او می‌گوید که در آغاز، خداوند ما را خلق کرد و هیچ‌کس اعتراضی نکرد. اکنون که ما را در دامن لطف خود گرفته است، از او می‌خواهد که ما را به حال خود رها نکند و همیشه در حمایت خود نگه دارد.
هوش مصنوعی: ای خدا! تو از ازل ما را به خود فرا خواندی و هیچ کس نگفت که ما را رها کن. حالا که ما را پذیرفته‌ای، ما را رها مکن و در پرتو رحمتت به ما توجه فرما.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.