هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی از احساس ناامیدی و فروتنی اشاره می‌کند. او با مثالی از سگ، که در درگاه الهی به آن نگاه می‌شود، نشان می‌دهد که حتی اگر انسان‌ها ناامید بمانند، همچنان باید به رحمت الهی امید داشته باشند. شاعر می‌گوید که در درگاه خداوند، هم سنگ، که نماد سختی و بی‌احساسی است، و هم سگ، که نماد وفاداری و تسلیم است، حضور دارند و هیچ کس نباید از رحمت الهی ناامید باشد.
برگردان به زبان ساده
# الهی چون سگ را در این درگاه بار است و سنگر او دیدار است عبدالله را با نا امیدی چه کار است.
هوش مصنوعی: ای خدای من، چون سگ در این درگاه یعنی در حضور تو قرار گرفته‌ام و سنگر و پناهگاه من دیدارت است، پس عبدالله با ناامیدی چه کار دارد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی از احساس ناامیدی و فروتنی اشاره می‌کند. او با مثالی از سگ، که در درگاه الهی به آن نگاه می‌شود، نشان می‌دهد که حتی اگر انسان‌ها ناامید بمانند، همچنان باید به رحمت الهی امید داشته باشند. شاعر می‌گوید که در درگاه خداوند، هم سنگ، که نماد سختی و بی‌احساسی است، و هم سگ، که نماد وفاداری و تسلیم است، حضور دارند و هیچ کس نباید از رحمت الهی ناامید باشد.
هوش مصنوعی: ای خدای من، چون سگ در این درگاه یعنی در حضور تو قرار گرفته‌ام و سنگر و پناهگاه من دیدارت است، پس عبدالله با ناامیدی چه کار دارد؟
هوش مصنوعی: در لباس تو، سگ‌ها در حال حمل بار هستند و سنگ‌ها می‌توانند تو را ببینند.
هوش مصنوعی: دلم به سنگی چون سگ بی‌رحم می‌ماند که از رحمت تو ناامید است، اما من نه مثل سنگ و نه مثل سگ، بار سنگینی را تحمل نمی‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.