|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و عظمت یک فرد خاص اشاره دارد که به نظر می‌رسد دارای دانش و علم بی‌نظیری است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هیچ‌کس در دنیا نمی‌تواند با او مقایسه شود و وسعت علم و جاه او به حدی است که می‌تواند بر همه چیز تسلط داشته باشد. همچنین، شاعر از سختی در بیان احساسات و عواطف خود خبر می‌دهد و به این امر می‌پردازد که چگونه می‌توان کلمات مناسب برای توصیف این عظمت را به کار برد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که علم و دانش او همچون دریایی عمیق و غنی است که در هر زمان، گوهرهای ارزشمندی از آن به دست می‌آید.
هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که تو با صد علم و دانش در جهان معجزه‌گری؟ زیرا زمانه هیچ مشابهی مانند تو را نشان نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: محیط بزرگی که تو در آن قرار داری، به اندازه ای وسیع است که به دورترین نقطه آسمان هم می‌رسد.
هوش مصنوعی: هرچند که پاسخ به این موضوع و حضور در آن به تأخیر افتاد، چگونه می‌توانم با زبان تندی به آن بپردازم؟
هوش مصنوعی: دست و خلاقیت تو مانند دریا از دانش و آگاهی پر است و ثروت و نعمت‌ها از این دریا به دست می‌آید، اما این برکت همیشه و در هر زمانی به وجود نمی‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوش آید او را چون من به ناخوشی باشم
مرا که خوشی او بود ناخوشی، شاید
مرا چو گریان بیند بخندد از شادی
مرا چو کاسته بیند کرشمه بفزاید
دلم ز اندوه بی حد همی نیاساید
تنم ز رنج فراوان همی بفرساید
بخار حسرت چون بر شود ز دل به سرم
ز دیدگانم باران غم فرود آید
ز بس غمان که بدیدم چنان شدم که مرا
[...]
زهی سزای محامد محمد بن خطیب
که خطبه‌ها همی از نام تو بیاراید
چنان ثنای تو در طبعها سرشت که مرغ
ز شاخسار همی بی‌ثبات نسراید
ز دور نه فلک و چار طبع و هفت اختر
[...]
بهار باز جهان را همی بیاراید
جمال چهرهٔ بستان همی بیفزاید
بسان جلوه گران گوش و گردن گیتی
بگونه گونه جواهر همی بیاراید
سحاب روی شکوفه همی بیفروزد
[...]
خدای کار چو بر بنده‌ای فرو بندد
به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید
وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی
ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید
چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.