بَسَم خون خوردن از دوران این مینای...به
به چرخ افکن چمانی جام جان‌افزای ...به
ز خون خصم و ویله کوس در تابم سبک سنگین
بده آن آب مرد افکن بزن آن نای ...به
بر آهنج از قراب باده ساقی تیغ می و اول
به قطع شر بزن بر گردن تقوای ...به
ندانی کیست غم یا چیست می این کشتی آن دریا
بدین کشتی همی بگذر بر آن دریای ...به
ببار از ابر ساغر بر من آن باران که از خاکم
بجوشد سیل و در غلتد بدین صحرای ...به
من و بازنده دل مستان و آن صهبای جان پرور
تو پهنای گورستان و آن حلوای ...به
گدای مرز شد مفتی به ترک می‌دهد فتوی
زهی... مفتی زهی فتوای ...به
بس این خر گوهران زاد ای غلام این چار مادر را
ببر پستان و بر کن خایه آبای ...به
چه جای شحنه سردار ار بدین رامش چمد خسرو
نه بر فرمان به دست خود ببرم پای ...به
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون نوشیدن شراب و لذت‌های زندگی اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویر زندگی و رنج، به زیبایی و شادی ناشی از می‌نوشی می‌پردازد و تضاد بین زندگی و مرگ را بیان می‌کند. او به حالتی از سرخوشی و فراموشی غم‌ها و دردهای زندگی دعوت می‌کند و با تشبیهات مختلف، ارزش لذت‌جویی را مطرح می‌کند. در انتها، اندیشه‌هایی درباره‌ی نفع نداشتن در دنیایی که در آن دیانت و مذهب گاهی به ضدیت با زندگی و لذت‌ها می‌انجامد، بیان می‌شود. در کل، شعر به celebratory بودن زندگی و دوری از قید و بندهای اجتماعی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: خون خوردن از این دوره‌ی سخت و تلخ، کافی است... بیا و با یک جام پر از نوشیدنی مفرح، به چرخ بزنیم و شادی کنیم.
هوش مصنوعی: من از خون دشمن و صدای نی به وجد آمده‌ام. ای کسی که آن آب را می‌زنی، بیا و بزن به نغمه نی.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ای ساقی، با تندی و شدت باده را به دست بگیر و مانند تیغی که بر گردن انسان می‌خورد، ابتدا به قطع فساد و ناپاکی‌ها بپرداز. در واقع، شاعر از ساقی می‌خواهد که با قاطعیت و جدیت، به ترمیم و تصحیح خطاهای اخلاقی و تقوای انسان‌ها بپردازد.
هوش مصنوعی: نمی‌دانی غم چیست یا چه چیزی هست. این کشتی که در این دریا حرکت می‌کند، به آن دریای دیگر نیز خواهد گذشت.
هوش مصنوعی: باران را بر من بریز تا از خاکم جاری شود و سیلابی به راه اندازد که در این دشت به حرکت درآید.
هوش مصنوعی: من و دل شکستگان، به شوق شربت عشق تو، در میانه گورستان و آن حلوای دلنشین تو در انتظار هستیم.
هوش مصنوعی: درویشی که در مرز قرار گرفته است، آموخته‌هایش را به راحتی ترک می‌کند و به او می‌گویند که شگفت‌آور است. در واقع، او باعث شگفتی و تحسین دیگران شده است.
هوش مصنوعی: این بیت به تمجید از ارزش و زیبایی چیزهایی که در دنیا وجود دارد، اشاره دارد. همچنین به نوعی بر لزوم احترام و توجه به ریشه‌ها و پیشینه‌ها تأکید می‌کند. در واقع، به اشخاص توصیه می‌شود که از منابع و نعمت‌هایی که در اختیار دارند بهره‌برداری کنند و قدردان باشند.
هوش مصنوعی: بدین ترتیب، در این بیت به این نکته اشاره می‌شود که چگونه یک فرمانده یا مقام بالا، اگر در تحت تاثیر یک شادی یا لذت معنوی باشد، ممکن است نتواند به درستی و با قدرت عمل کند و در عوض، شخصی دیگر قادر است با اختیار خویش راه را ادامه دهد. به عبارتی، این نوشته تصویری از چالش‌های موجود بر سر قدرت و مسئولیت‌ها را به نمایش می‌گذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز اسرار حقیقت زاهد آن دانای ...به
چه داند یا چه بیند کور مادرزای...به
فروش زهد و تقوی را همی سودا پزد مفتی
زهی...مفتی زهی سودای... به
جهان مصر است و هر چه اندر بوی جادوی فرعونی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.