ز اسرار حقیقت زاهد آن دانای ...به
چه داند یا چه بیند کور مادرزای...به
فروش زهد و تقوی را همی سودا پزد مفتی
زهی...مفتی زهی سودای... به
جهان مصر است و هر چه اندر بوی جادوی فرعونی
قضا موسی و شیخ شهر اژدرهای... به
بمیرد هر که زین مردم سپارد جا به فرزندش
بلی...باید تا بگیرد جای... به
قصاص سلخ امروز ار ز من پرسند در فردا
من و تشبیب سلاخی و آن صحرای... به
موذن بانگ بی هنگام کرد ای مطرب ای دربان
رها کن حلق داودی بیفشر نای... به
دو بد بینم به گیتی در، یکی...صوفی خر
ز صوفی خر همی... تر ملای ... به
ملک مینای می بخشید این...صوفی را
به صوت اندر بزن مطرب ملک مینای... به
حدیث از پهلوی سردار گو و ز ابروی ترکان
رها کن قصه اسکندر و دارای... به
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ حقیقت و زهد از منظر شاعری است که به نقد زاهدان و روحانیون می‌پردازد. او به نوعی اشاره دارد که کسانی که به زهد و تقوی می‌بالند، به واقعیت و عمق معانی آنها نمی‌رسند. او همچنین به دنیای فانی و جاذبه‌های آن اشاره می‌کند و می‌گوید که افراد باید از تبعات دنیوی و انتقال میراث خود به نسل بعدی آگاه باشند. شاعر علاوه بر این، به کارکرد نادرست برخی صوفیان و ملایان اشاره می‌کند و نیاز به آواز و موسیقی را در زندگی انسان‌ها مورد تأکید قرار می‌دهد. در نهایت، او از داستان‌های قهرمانان به‌جای روایت‌های بی‌فایده یاد می‌کند تا نشان دهد که باید به حقیقت و معناهای عمیق‌تری پرداخت.
هوش مصنوعی: زاهد و عالمان دل‌باخته به حقیقت، به چه چیز می‌توانند پی ببرند یا چه چیز را ببینند در حالی که دید درستی ندارند و مانند کسی هستند که از بدو تولد نابینا بوده است؟
هوش مصنوعی: کسی که به دنبال سود و منفعت دنیوی از طریق ریاکاری و ارائه زهد و تقوی است، حقیقتاً در کارش اشتباه می‌کند و دین را به سوداگری تبدیل کرده است. او باید بداند که این کار روحش را فاسد می‌کند و به هیچ وجه ارزش ندارد.
هوش مصنوعی: دنیا شبیه به مصر است و در آن، هر چیزی تحت تأثیر جادوی قضا و سرنوشت قرار دارد؛ مانند موسی و شیخ که با قدرت اژدهایی در این سرزمین روبه‌رو هستند.
هوش مصنوعی: هر کس که در میان مردم از دنیا برود و جای او را به فرزندش واگذارد، باید انتظاری داشته باشد تا فرزندش جای او را بگیرد و به مسئولیت‌ها و وظایف او ادامه دهد.
هوش مصنوعی: اگر امروز از من بپرسند که پایانی برای این حوادث و مشکلاتی که داریم، چه خواهد بود، من فقط می‌توانم در مورد روزهای آینده و آثار تلخی که بر جای می‌گذارد صحبت کنم.
هوش مصنوعی: موذن در زمانی نامناسب اذان می‌گوید، ای نوازنده! ای دربان، حلقه داوودی را رها کن و نای را فشار بده...
هوش مصنوعی: در این دنیا دو چیز را بسیار ناپسند می‌بینم: یکی آن صوفی‌ای که به ظاهر به دیانت و معنویت می‌پردازد اما در باطن بی‌خود و بی‌هدف است و دیگری ملا یا عالم دینی‌ای که فقط به ظاهر علم و دانش تکیه دارد و از حقیقت و عمق معانی غافل است.
هوش مصنوعی: ملک می خواست نوشیدنی را به صوفی بدهد و او را با موزیک بیدار کند. یعنی صوفی را به رقص و شادی دعوت می کند تا از لذت می و مگار استفاده کند.
هوش مصنوعی: حرف از دلیری و شجاعت سرداران بزن و داستان‌هایی از زیبایی‌های ابروان ترک‌ها را کنار بگذار. قصه اسکندر و ثروتمندان را فراموش کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به سم خون خوردن از دوران این مینای...به
به چرخ افکن چمانی جام جان‌افزای ...به
ز خون خصم و ویله کوس در تابم سبک سنگین
بده آن آب مرد افکن بزن آن نای ...به
بر آهنج از قراب باده ساقی تیغ می و اول
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.