گفت سلطان که بر من آن باشد

که دهم نامه تا روان باشد

شاه را حکم چون روان باشد

عالم از عدل او جنان باشد

اندر آن دم که خوش زبان باشد

گوش را لفظ او چو جان باشد

بد بد است ار چه نیک‌دان باشد

سگ سگ است ارچه سرشبان باشد

آب منصف روان روان باشد

لیک سیلش هلاک جان باشد

آب نایافته گران باشد

چون بیابند رایگان باشد

بر کهی کز مهان نهان باشد

گر بخندند جای آن باشد

مرد کز ابلهان نهان باشد

در چنین جای جای آن باشد

عاقلان را غذای جان باشد

عارفان را به از روان باشد

رنگ عاشق چو زعفران باشد

هرکه عاشق بود چنان باشد

روی فارغ‌دلان به رنگ بود

رنگ غافل چو ارغوان باشد

قاصد عشق او ز ره چو رسید

[...]

گر دل و دست بحر و کان باشد

دل و دست خدایگان باشد

شاه سنجر که کمترین خَدَمَش

در جهان پادشه نشان باشد

پادشاه جهان که فرمانش

[...]

دلبرم تا ز من نهان باشد

جوی خون بر رخم روان باشد

ور نهان باشد او زمن چه عجب

کوچوجانست و جان نهان باشد

یار بی خوی خوش نکو ناید

[...]

غم چو می راحتِ روان باشد

چون رضای تو در میان باشد

جهت از دیده چون نهان باشد؟

دیدن بی‌جهت چنان باشد

هریکی را یکی نشان باشد

او به تنها همه جهان باشد

در زمین جرم و استخوان باشد

و آسمانی بر آسمان باشد

خسروا بنده را چو ده سالست

کی همی آرزوی آن باشد

کز ندیمان مجلس ار نشود

از مقیمان آستان باشد

بخرش پیش از آنکه بشناسی

[...]

صانع با کمال آن باشد

که بد و نیک از او روان باشد

هرچه زاد از تو فرع آن باشد

هرچه آید ز تن ز جان باشد

گندم ار خرد شد همان باشد

جو نخواند کسی کش آن باشد