رحمتش با بی گناهان کی کند فردا نگاه

می برد دل های ظلمت دیده را چشم سیاه

همچو ساقی ای کرام الکاتبین بردار دست

نامه ام چون ساغر می شد لبالب از گناه

دل عجایب طاق ابرویی نشیمن کرده است

[...]

کشت ما را انتظارت تیز ترا از نگاه

در نظرهای رقیبان گو شود عالم سیاه

زهرگان برج زهرا را بس این روز تباه

آه آه خود چه گردانی سیاه

یوسف یعقوب دانم رست از زندان چاه

شست بر ایوان جاه

از مژه و از سینه آنان را که ماهی تابه ماه

از گناه برده بر ایشان پناه

یوسف مصر ولایت را درافکندی به چاه

آه آه در جزای این گناه

شکر گویم یا شکایت از تو ای شاه سیاه

ما تو تابنده ماه من همان در خوابگاه

آه بر لیلا چه رفته تا نیاید در حشم

بسته راه او مگر مجنون زخیل اشک و آه

گر براه مصر بینی ساربانا چشمه ای

[...]

خصم با انبوه لشکر آمد و خیل سپاه

الغیاث ای دیده و دل الغیاث ای اشک و آه

آه من بگذر زماه و اشک من ماهی بگیر

گر گرفته لشکر اعدا زماهی تا بماه

کعبه ای دل بود خصم دغا اصحاب فیل

[...]

صدراعظم آفتابست و نظام‌الملک ماه

آسمانِ این دو نیّر چیست خاک پای شاه

آن پدر را از نطاق‌کهکشان شاید کمر

وین پسر را بر مدار فرقدان سایدکلاه

صدهزاران باره‌گیرد آن پدر با یک قلم

[...]

ساخته کاخی سپهسالار بهر جشن شاه

پایه اش بر پشت ماهی سایه اش بر روی ماه

هر رواقش را هزاران نه رواق اندرکنف

هر ستونش را هزاران بیستون اندر پناه

چشم بیضا را ز روی اتصال او سپید

[...]

گرد اردو و از قراولهای شه مریخ گاه

نگذرد آنجا زبیم از وهم اگر افتد کلاه

آسمانرا بی اجازت بر امیری نیست راه

هرشبی گردد زمین چون چرخ پر خورشید و ماه

نیست ما را غیر شرم و خجلت از جرم و گناه

تیره شد روز خفید جمله از روی سیاه

عفو عام خویش را نمای شاهد عذرخواه

جا به تخت جاه کن ای یوسف کنعان ز چاه

بر کران گلشن تبریز آتش درگرفت

از نسیم جور شاه

کشت از آن آتش که ناگه اندران کشور گرفت

خون مسکینان تباه

چون ز مردی و دلیری ره برآن لشکر گرفت

[...]

گنجی آمد در کفت بیش از سپهرش فر و جاه

صیت قدر و حشمتش بگذشته از ماهی و ماه

خسروان کرده در او از دیدهٔ حسرت نگاه

حدش از آنسوی دجله تا بدین سوی هراه

دست اندر دست مانده تاکنون از دیرگاه

[...]

خود چنین بودند آن شاهان با تاج و کلاه

ملک را آری ملک باید چنین دارد نگاه

گنج بخشودند و افزودند بر خیل و سپاه

ملک بگرفتند و بربستند بر بیگانه راه

تا به هنگام محمد، خسرو خوارزم شاه

[...]

زان سپس ضبط خراسان کرد و شد سه‌ری هراه

وز پس ضبط هری در طوس جست آرامگاه

ناگهان اشرف به سمنان زاصفهان پیمود راه

نادر و طهماسب شه رفتند زی اوکینه‌خواه

هم به مهماندوست رویارو شدند آن دو سپاه

[...]

شه‌*‌ر شد سرمست می از سادکان شد کامخ‌راه

همچنان سرگرم بد زآغاز شب تا صبحگاه

نیز نادر با امیران و بزرگان سپاه

آمد و بنمودشان وضع درون بارگاه

جملگی دیدند آن کار بد و حال تباه

[...]

جانشین بد شه محمد زادهٔ عباس شاه

زانکه عهد روس و ایران بد بر این معنی گواه

لیک فرزندان شه بودند اندر اشتباه

هریکی خود را شهی خواندند با خیل و سپاه

ظل سلطان شد علی‌شاه و به‌ری برشد به گاه

[...]

این شنیدم کز پس سی سال شاهی گفت شاه

کای دریغا از چه رو کردم اتابک را تباه

باد بر زخمش پس از سی سال خو‌رد و کرد آه

وز حدیث بی‌وزیر یک گشت خستو بر گناه

یافت کز بیزمارک‌، زی پاریس برد آلمان سپاه

[...]

پادشه خود را مسلمان خواند و سازد تباه

خون جمعی بی گناه