بگشتند هر دو بدان شارستان

ز هر در زدند از هنر داستان

کنون افسر شاه هندوستان

بپوشی نباشیم همداستان

بزرگان ایران و هندوستان

ز رستم زدندی همی داستان

پسندیده دانای هندوستان

نبود اندر آن کار همداستان

برفتند گردان هندوستان

به آواز گشتند همداستان

به رفتن چنو گشت همداستان

فرستید با او به هندوستان

برفتند گریان به هندوستان

سزد گر کنی زین سخن داستان

دو فرزند او شد به هندوستان

به هر نیک و بد گشته همداستان

برادر دو داری به هندوستان

به رنج و بلا گشته همداستان

کس از ما نبودند همداستان

که دیر آمدی باژ هندوستان

کسی باژ خواهد ز هندوستان

نباشم ز گوینده همداستان

به ایران بری باژ هندوستان

همه مرز باشند همداستان

همی رفت خواهم ز هندوستان

تو باشی بدین کار همداستان

بدان شد شهنشاه همداستان

که او بازگردد به هندوستان

نبد هم بدین هدیه همداستان

علف داد تا مرز هندوستان

گر ایدون که باشی تو همداستان

از ایدر شوم تا به هندوستان

مرا نامه آمد ز هندوستان

بدم من بدان نیز همداستان

به نیکی رساند دل دوستان

گزند آید از وی به ناراستان

بهار تازه ز سر تازه کرد لاله ستان

برنگ لاله می از یار لاله روی ستان

همان سال ضحاک کشورستان

ز بابل بیامد به زابلستان