چو رامین بر نشست و رخت بر داشت

ز روی صبر ویسه پرده برداشت

دوستی داشتم به ری که به حسن

رخ او خط نغز دلبر داشت

او خط اندر جهان کشید و به عقل

خال خوف از رخ رجا برداشت

از آن دولت فریدونی خبر داشت

زمین را باز کرد، آن گنج برداشت

شگرفی کرد و تا خازن خبر داشت

به یاقوت از عقیقش مُهر برداشت

به نیروی بلند آواز برداشت

چنان کان قوم از آوازش خبر داشت

یاری که ز عاشقی خبر داشت

برقع ز جمال خویش برداشت

از عامریان یکی خبر داشت

این قصه به حی خویش برداشت

به پیش او نقاب از روی برداشت

بزد یک نعره شویش تا خبر داشت

خُنُک جانی که او از حق خبر داشت

قدم بر امر حق بنهاد و برداشت

بر آن نانوا شد تا خبر داشت

وزان دُکّان او یک گرده برداشت

کلوخ بی زبان آواز برداشت

شنود آوازِ او هر کو خبر داشت

بخاک افتاد حالی تا خبر داشت

درآمدمور ازو یک نیمه برداشت

ترا بهر چه می‌باید خبر داشت

که آن گنج از چه بنهاد از چه برداشت

نمازش چون حضوری معتبر داشت

کی از پیکان برون کردن خبر داشت

کجا از مکر او فرّخ خبر داشت

ز یک یک قصّه پیشش پرده برداشت

از اول شیخ میباید خبر داشت

پس آنگاهی به آخر پرده برداشت

صفات و فعل تو پرده چو برداشت

بدید اسرار و آنگه دیده برداشت

ز پرده رخ نمود و راز برداشت

نمیدانست جان او را ببرداشت

حجاب خویشتن از پیش برداشت

جز از تو در اعیان کلّی خبرداشت

عشق تو ز من قرار برداشت

دل بردو هم اختیار برداشت

ساقی قدحی لبالبم داد

از آیینه ام غبار برداشت

مخموری چشم نیم مستیم

[...]