همه شهر ایران پر از ناله بود

به چشم اندرون آب چون ژاله بود

همه باغ پر سنبل و لاله بود

ز بلبل همه باغ پرناله بود

همه شب در آن لشکری ناله بود

که از خون همه دشت چون لاله بود

همه دشت پر سنبل و لاله بود

به هر گوشه‌ای مرغ در ناله بود

دیدم به خوابِ خوش که به دستم پیاله بود

تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

چل سال رنج و غصّه کشیدیم و عاقبت

تدبیرِ ما به دستِ شرابِ دوساله بود

آن نافهٔ مراد که می‌خواستم ز بخت

[...]

دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود

تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

دیدم به خواب خوش که برنجم نواله بود

تعبیر آن صباح به بریان حواله بود

ای مطبخی طعام ترا نیست لذتی

این لحم بره نیست مگر از گساله بود

ای خرم آن زمان که برای نهار من

[...]

دیدم بخواب خوش که بدستم پیاله بود

تعبیر رفت کار بدولت حواله بود

والا بباغ رخت بدیدیم و لاله بود

بر جیب دکمهای درش همچو ژاله بود

آن جرم آل و لالی و گلگون بشاهدی

[...]

ماه رخسار تو امشب شمع بزم ناله بود

گرد او آغوش من پروانه همچون هاله بود

کلبه ام می گشت چون پروانه بر گرد سرم

شمع در کاشانه من شعله جواله بود

رفتم امشب سوی مطرب تا دلی خالی کنم

[...]

بی تو اخگر در درونم از جگر پرکاله بود

دل مرا در تشت آتش همچو داغ لاله بود

دوش بر دوش اثر تا خلوت دلها شدم

شب که پروازم سپندآسا به بال ناله بود

تا به گرد خویش می گشتم به جست و جوی یار

[...]

قهقهه خنده مرا در غم او ناله بود

جام سرشار به لب ساغر تبخاله بود

نه همین اشک به چشمم شده چون آینه خشک

آه در دل گره از بیم تو چون لاله بود

دل که در حلقهٔ سرگشتگی آمد به کمند

[...]

ز بس برجمالت دلم واله بود

همه کار من روز و شب ناله بود

چون پدر با مادرش کو خاله بود

سالها یعقوب را هم ناله بود

به نوشین لبش مهر تبخاله بود

مه چارده سیزده ساله بود

همه شب دل کوس پر ناله بود

لب نای زن پر ز تبخاله بود

به یک روز چون طفل یک ساله بود

رخ روشنش چون گل لاله بود

در آنوقت مه مهر ده ساله بود

نکو دختری چون گل و لاله بود