قهقهه خنده مرا در غم او ناله بود
جام سرشار به لب ساغر تبخاله بود
نه همین اشک به چشمم شده چون آینه خشک
آه در دل گره از بیم تو چون لاله بود
دل که در حلقهٔ سرگشتگی آمد به کمند
مرکز دایرهٔ شعلهٔ جواله بود
کی رسد بی مدد عشق به جایی فریاد
تپش سینه و دل باد و پر ناله بود
همچو طاؤس که جویا دمش افزوده به حسن
زینت سرمهٔ آن چشم زدنباله بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وضوح وضعیت غمگین و دلشکسته‌اش را بیان می‌کند. او می‌گوید که خنده‌اش در میان غم و اندوهش به زاری و ناله تبدیل شده و اشک‌هایش به خشک شدن آینه‌وار است. دلش درگیر وسوسه‌ها و سرگشتگی‌هاست و عشق را بدون یاری فریاد می‌زند. تپش قلب و دل او همگی نشان از ناراحتی و غم دارند. شاعر همچنین به زیبایی چشم‌ها و ویژگی‌های عشق اشاره می‌کند که در کنار رنج‌هایش قرار دارد.
هوش مصنوعی: خنده‌ی من در میان اندوه او مانند ناله‌ای بود و جام پر از شراب در دستم، نشانه‌ای از بی‌قراری من بود.
هوش مصنوعی: اشک در چشمانم مانند آینه‌ای خشک شده است و آهی که در دل دارم، به خاطر نگرانی از تو، به مانند گل لاله‌ای گره خورده است.
هوش مصنوعی: دل وقتی درگیر افکار و احساسات سرگردان می‌شود، به مانند دایره‌ای می‌افتد که در مرکز آن آتش شعله‌ور است.
هوش مصنوعی: تا وقتی که عشق به کمک نیاید، هیچ‌کس به جایی نمی‌رسد؛ صدای تپش قلب و دل، فقط وزش باد و سر و صدای ناله‌هاست.
هوش مصنوعی: مثل طاووسی که برای زیباتر شدن، به دم خود تزییناتی می‌افزاید، این شخص نیز به جلب توجه و زیبایی چهره‌اش اهمیت می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.