وگر چند بیداد جویی همه

پراگندن گرد کرده رمه

نیاطوس را داد لشکر همه

بدو گفت مهتر تویی بررمه

بدیدم هنرهای رومی همه

بسان رمه روزگار دمه

بدیدند یاران خسروهمه

شد او گرگ و آن نامداران رمه

وگر پوشم این نامداران همه

بگویند کاین شهریار رمه

اگر باز خواهی بگویم همه

پیام جهاندار شاه رمه

بیارم کنون پاسخ این همه

بدان تا بگویید پیش رمه

کنون آنچ دیدم بگفتم همه

به پیش جهاندار شاه رمه

که ماهی فروشند یکسر همه

بتموز تا روزگار دمه

چنان شد که از بی شبانی رمه

پراگنده گردد به روز دمه

چنین گفت بیدار شاه رمه

که اسپان و این خوبرویان همه

کز ایران که و مه شناسد همه

بگوید نشان شبان و رمه

چو شیران جنگی و ما چون رمه

که از کوهسار اندر آید دمه

اسیران بسیار و پیلان رمه

فرستاد یکسر بایران همه

جز این نامداران لشکر همه

که بودند شاه جهان را رمه

وز آن پس که این کرده باشم همه

ز هر سو بر خویش خوانم رمه

سپاریم گفتی به خسرو همه

ز هر سو بر خویش خوانم رمه

چو پیران چنان دید لشکر همه

چو از گرگ درنده خسته رمه

همی زار بگریست لشکر همه

ز نادیدن پهلوان رمه

بدانست لشکر سراسر همه

که شد بی‌شبان آن گرازان رمه