ظاهر آن اختران قَوّامِ ما

باطن ما گشته قوام سما

حل معمای حکمتش نتواند

آنکه کند حل صدهزار معمّا

فهم شناساییش‌ چگونه کند کس

مشت نشاید زدن به صخرهٔ صمّا

لبریز تا ز باده نگردید جام ما

در نامه عمل ننوشتند نام ما

ما خود خراب و مست شرابیم و محتسب

نبود خبر ز مستی شرب مدام ما

دارم هوای آنکه ز بامش پرم ولیک

[...]

وی آئینه ای بود یزدان نما

که درخود خدا را نماید به ما

علی هست آئینه حق نما

نمایان شد از روی اوحق به ما

الهی بزرگی بزرگی نما

همی رحم و رأفت بفرما به ما

گشته است اسماء نازل از سما

وضع اسما نیست اندر دست ما

ساکنان هفت ارض و نه سما

رو نهد در ظل آن فرخ هما

گر تو ببریدی ره ظاهر زما

ما ره باطن نبریم از شما

گفت: کای صورتگر ارض و سما

ای دلت، آینه‌ی ایزد نما

نوعروسی، نقد جانش، رونما

تا نگیرد، کی نماید رو بما!!

دستی اندر ارض و دستی در سما

دستی اندر نشو و دستی در نما

ای شما را سایه پروردی هما

آمدم در سایه لطف شما

سر زد ز چرخ، باز هلال محرما

پر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما

هر گوشه، گشت باز لوای عزا بپا

شد سینه ها پر انده و، دل ها پر از غما

شد شورشی چو روز قیامت، بپا به دهر

[...]

گرفته نور ز داغ جگر نظاره ما

که آفتاب برد حسرت ستاره ما

درستکاری ما را همین طریق بس است

که هیچ آنیکه نشکست سنگ خاره ما

کسی ز صحبت ما دو رشد که نا اهلست

[...]

که چندین چه داری به دل پرغما

مشو ایچ آشفته و در هما

به پاسخ سرودند کای رهنما

تو داناتری کارها را زما

همین است عبدالله مسلما

دلیر و جوان از بنی هاشما

گرفتیم عشق تو ای رهنما

نبسته است از شش جهت ره به ما

که خود پیشوایی نداریم ما

تویی مقتدا و تویی رهنما