حل معمای حکمتش نتواند
آنکه کند حل صدهزار معمّا
فهم شناساییش چگونه کند کس
مشت نشاید زدن به صخرهٔ صمّا
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مشکل درک حکمت و معرفت اشاره دارد. شاعر می‌گوید حتی کسی که قادر به حل هزاران معماست، نمی‌تواند معمای حکمت را حل کند. پس درک و شناسایی حقیقت بسیار دشوار است و نمی‌توان با سعی و تلاش سطحی به آن رسید. در واقع، شناخت عمیق نیازمند درک و تفکر عمیق‌تری است.
هوش مصنوعی: کسی که قادر به درک حکمت و عمیق‌ترین معانی آن باشد، باید در حل معماهای بسیار زیادی تجربه و مهارت داشته باشد. فهم و ادراک این حکمت، کار ساده‌ای نیست و تنها افراد خاصی می‌توانند به رازهای آن پی ببرند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به درک و شناخت حقیقی او برسد، زیرا انسان نمی‌تواند به سنگ سختی ضربه‌ای بزند و انتظار داشته باشد که صدایی از آن خارج شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.