نگرکاین سبب‌ها که گفتم تمام

به مرد جوان بسته باشد کدام

چنین است آیین خیل عوام

پذیرای هر شهره گفتار خام

ز شیرینی خون‌، بره تلخ کام

سگ‌از تلخی‌خون‌پر از شهد جام

به سستی مهل تیغ را در نیام

کجا مشت باید مفرما سلام

بدش‌، بختیاری‌وش‌، آلفته‌نام

وز آلفتگی بخت یارش مدام

به روزی مبارک ز ماه صیام

به‌خود، خوردن روزه کردم حرام

مشو غره از های و هوی عوام

که گیرند هرچ آن دهندت‌، تمام

به میدان ز خون سرخ مردن بنام

به از مرگ در بستری زردفام

عجبا للمحب کیف ینام

کل نوم علی المحب حرام

چون که نَنْهادید بر قانون و بر خویش احترام

مُستَبِدّین از شما یک‌یک کشیدند انتقام

هم به‌عهدش فخر کردی حضرت خیرالانام

گفت خود زادم به عهد خسرو عادل زمام

با کمند کلام بر این بام

نتوان رفت اینت جان کلام

همه دادند سوی من پیغام

که تو فردا منه به مجلس گام

آن که اندر زمانه شد بدنام

طشت رسوائیش فتاد از بام

تا ازو پس نگیرد آن انعام

نشود سوزش دلش آرام

این اطاقی است رو به شارع عام

پر هیاهو ز صبحگه تا شام

چشم‌انداز من زگوشهٔ بام

ناف‌شهر ری است و شارع عام

روی بیضیش به ز ماه تمام

رنگ او چون شکوفهٔ بادام

هیچ‌ یک را به‌ سر نبرد تمام

دیگ‌ در دیگ‌ شد چو کلهٔ خام

که یک آلوچهٔ رسیده تمام

به ز صد سیب نارسیدهٔ خام