رسیده از آن کار زروان به کام

گهی کام دید اندر آن گاه نام

ورا سورستان کرد کسری به نام

که درسور یابد جهاندار کام

چوسیصدز پیلان زرین ستام

ببردند وشمشیر زرین نیام

بیابد ز گیتی همه کام ونام

از انجام فرجام و آرام و کام

اگر دادگر باشد و نیک‌نام

بیابد ز گفتار و کردار کام

بپرسید نومیدتر کس کدام

که دارد توانایی و نیک نام

بدانند هرمهره‌ای را به نام

که گویند پس خانهٔ او کدام

خنیده بهر جای جمهور نام

به مردی بهر جای گسترده گام

وزان پس فرستیم یک یک پیام

مگر شهریاران بیابند کام

بباید فرستاد و دادن پیام

بگردد مگر او ازین جنگ رام

برینست رایم که دادم پیام

اگر بشنود مهتر خویش کام

جهانجوی اگر کشته گردد به نام

به از زنده دشمن بدو شادکام

وگر چون نمایم نگردی تو رام

به دادار دارنده کوراست کام

کتابیست ای شاه گسترده کام

که آن را بهندی کلیله ست نام

پرستنده آمد بداد آن پیام

که بشنید زان مهر خویش کام

برین گونه دارم ز قیصر پیام

تو پاسخ گزار آنچ آیدت کام

که با فر و برز‌ست و فرهنگ و نام

ز تاج بزرگی رسیده به کام

دگر بهر ازو گنج و تاجست و نام

ازان مستمندیم و زین شادکام

چنین داد پاسخ که ایشان ز جام

نکردند هرگز به دل یاد نام

بپرسد کزین دو گرانتر کدام

کزوییم پر درد و ناشادکام