بدام اندیشه از گلشن بگلشن بیم از دامم

نه در گلشن قرارم بود و نه در دام آرامم

بیامرز و مپرس از کار خامم

به رسوایی نیرزد انتقامم

سروشی دوش در مستی ز جانان کرد پیغامم

که گر مشتاق مایی عکسی افتاده است در جامم

ز شب تا صبح بودم بر در میخانه رحمت ‏

سحر پیر مغان جامی ز رأفت کرد انعامم

بزن زآن آتشین‌صهبا تو ساقی آتشم بر جان

[...]

مشغول رخ ساقی، سرگرم خط جامم

در حلقهٔ میخواران، نیک است سرانجامم

اول نگهش کردم آخر به رهش مردم

وه وه که چه نیکو شد آغازم و انجامم

شب‌های فراق آخر بر آتش دل پختم

[...]

سپهر آمیخت داروئی به جامم

که جاوید ازخواصش تلخ کامم

مگر یار آمده بر پشت بامم

که بوی جنت آید بر مشامم؟

فرود آ گرچه فایز نیست قابل

بیا بنشین نگه دار احترامم

مگر یار آمده بر پشت بامم

که بوی جنت آید بر مشامم؟

فرود آ گرچه فایز نیست قابل

بیا بنشین نگه دار احترامم

همای دولت ار افتد به دامم

جهان سکه زند از نو به نامم

برآرد استخوان از سینه فایز

که تا گردد همایون مرغ رامم

چه حاجتم بود از جام باده من که مدامم

بود ز هجر بتان اشک دیده، باده و جامم

به شامم ار بنمایند رو چه حاجت صبحم

به صبح ار بگشایند مو چه منّت شامم

که از اشارت ابرو همی کشند به تیغم

[...]

نه غزه به طاعت و نه ننگ و نامم

خالی بود از می حقیقت جامم

اسباب امیدواری من این است

کامروز سواد لشگر اسلامم

ای خسرو بی‌سر ای باب گرامم

بردند ز کویت آخر سوی شامم

در شام غریبان دادند مقامم

تلخ است از این جور از بهر تو کامم

نه غزه به طاعت و نه ننگ و نامم

خالی بود از می حقیقت جامم

یارب ز شراب عشق جامم

لبریز کن و برآر کامم

سلیل فرخ قائم مقامم

محمد صادق است از صدق نامم

ندانم نشئه از پیمانه چشم که در جامم

زند بر هم دم صبح نشاطم ظلمت شامم!

به دیوان خیالم نیست غیر از ابجد عشقش

ز نقش این نگین باشد بلندآوازه نامم

گل طبعم شکفته از نسیم نکته‌سنجی‌ها

[...]

در اشک شورانگیز شد نثار ناکامم

قاسم دل آرامم

ز رنگ خویش زیب بزم عامم

ز بوی خوش عبیر هر مشامم

ببخشیدند چون تابی تمامم

بدخشی لعل بنهادند نامم

من آن موج بی صبر و آرامم

که سرگشته و بی سرانجامم