ورنه کوفی هم نمود ای پاک ذات

شکر حق در خوردن آب فرات

گهی دل مسکنش در کنج لبهات

گهی در حلقه زلف چلیپات

دل فایز گهی بر پشت ابروت

گهی در زیر نرگس های شهلات

ای پایه ی جلال تو آن سوتر از جهات

برتر بود مقام تو زادراک ممکنات

جایی رسیده ای ز جلالت که آمده

در عالم تصور ذاتت، عقول، مات

فرخ سلیل حجت حق، عسکری تویی

[...]

ما را نبود جز بتو امید مراعات

در یاب فقیران خود ای پیر خرابات

هرگز نشد ابروی تو بر حاجت ماخم

تا چشم توان داشتن از غیر بحاجات

هر وعده که دادند بما صومعه داران

[...]

غرقیم در محیط غم ای کشتی نجات

ما را بکش ز ورطه حیرت بساحلات

از جرم اوفتاده نپرسد که مدد

آنکس که قادر است بتبدیل سیئآت

افعال بد زماست تو دانی و ما و لیک

[...]

از معنی کنت کنز دریاب نکات

حق کرد یکی تجلی از ذات بذات

گشتند بذات او نماینده ذوات

معلول شود بعین علت اثبات

از جمادی بردمت پس در نبات

وندر آنجا دادمت رزق و حیات

خرمت کردم ز باد التفات

چون ز خارستان تن یا بی‌نجات

بوجه کمال کرد تجلی ز عیب ذات

هویدا شد از تمام در اسماء و در صفات

رخ از موهبت نمود بمرآت ممکنات

هر آن ممکنی گرفت زوی خلعت حیات

گنجی نهفته بود اندر حجاب ذات

گردید جلوه‌گر در اسم و در صفات

فرمود در ظهور ایجاد کائنات

هر ممکنی گرفت ز او هستی و حیات

شد امر او که در شرح مقامات

بیان سازی رموز اصطلاحات

گرم توفیق بخشی در مقالات

بنظم آرم رموز اصطلاحات

تجلی ذاتیست اول به اثبات

که در وحدت تجلی کرد للذات

محقق گوید آن را جلوه ذات

بسالک شد عیان در عین اثبات

شئون ذاتی این باشد که از ذات

عیان شد در مقام قابلیات

جلا باشد ظهور ذات بر ذات

شهود این مقام از روی اثبات

شهود آن ظهوری کاول از ذات

بود بر ذات وانگه اندر آیات

حروف عالیاتست آن شئونات

که بد در ذات کامن کامن‌الذات

چنین شخصی یقین حقر است مرآت

شود ظاهر حق از وی در علامات

پس او را هست آنی ز آنات

فیوض مستمر از حضرت ذات

شود هم ز اولیا دفع بلیات

که بر خلق است نازل از سموات