از آن پس بفرمود تا گرگسار

بیامد بر نامور شهریار

بدادش سه جام دمادم نبید

می سرخ و جام از گل شنبلید

بدو گفت کای بد تن بدنهان

[...]

چو خورشید بر زد ز گردون درفش

دم شب شد از خنجر او بنفش

غمی شد دل مرد پرخاشجوی

بدانست کو را بد آمد بروی

برآمد خروش خروس و چکاو

[...]

چو بنهاد گردون ز یاقوت زرد

روان مهره بر بیرم لاجورد

سپهبد سوی دیدن شاه شد

به نزد سیه پوش در گاه شد

بدو گفت کز خانه آواره ام

[...]

پیرگشته جهان به فضل خزان

شد به اقبال خاص شاه جوان

بوستانیست بزم فرخ او

برده مایه ز رتبت نیسان

دیدگانند نسترن چهره

[...]

عرش اگر بارگاه را زیبد

شاه بهرامشاه را زیبد

شه به پشت حقیقت اعجاز

نه ز روی گزاف و راه مجاز

هست چرخ ار چه هرزه دوران نیست

[...]

شاه روزی شکار کرد پسند

در بیابان پست و کوه بلند

اشقر گور سم به صحرا تاخت

شور می‌کرد و گور می‌انداخت

مشتری را ز قوس باشد جای

[...]

چون برآمد ز ماه تا ماهی

نام بهرام در شهنشاهی

دل قوی شد بزرگوار‌ان را

زنده شد نام نامدار‌ان را

زرد‌گوشان به گوشه‌ها مردند

[...]

بیا ساقی آن آب یاقوت‌وار

در افکن بدان جام یاقوت بار

سفالینه جامی که می جان اوست

سفالین زمین خاک ریحان اوست

علم برکش ای آفتاب بلند

[...]

ای به دنیا جمله مقصود آمده

پرتوی از نور معبود آمده

ای ز انوار حقیقت نور تو

وی ز اسرار حقیقت پورتو

هر حقیقت را که گفته بایزید

[...]

الا یا مشعبد شمال معنبر

بخاری بخوری و یا گرد عنبر

نه روحی ولیکن چو روحی مصفا

نه نوری ولیکن چو نوری منور

نفسهای فردوسیانی به خلقت

[...]

بنوک خامه ی صورت گشای کن فیکون

که بست در شکن کاف تاب طره نون

حروف مصحف مجدش منزه از کم و کیف

سطور لوح جلالش مقدس از چه و چون

چو صفر هیچ بود در ازای قدرت او

[...]

نیست پوشیده بر اهل خرد و استبصار

زانکه(الناس لباس) است کلام اخیار

ای که از اطعمه سیری زپی البسه رو

که تن از رخت عزیز است و شکم پرور خوار

خور شست و کنش و پوشش و ارباب تمیز

[...]

چه پرسی سرگذشت حال شیرین

نبیند هیچکس احوال شیرین

در آن ساعت که در دهلیز خانه

رجب افتاد مسکین در میانه

زهر سوخاست بانگ های و هویی

[...]

سحر چو زمزمه آغازکرد مرغ سحر

بسان مرغ سحر از طرب ‌گشودم پر

هنوز نامده سلطان یک سواره برون

شدم به مشکوی جانان دو اسبه راه سپر

هنوز ناشده‌ گرم چرا غزالهٔ چرخ

[...]

مرغ‌ عشقم‌ باز در پرواز شد

باب‌ عشقم‌ باز بر دل باز شد

نغمه‌ای دیگر در این‌ ره ساز کرد

داستان عشق‌ و عقل‌ آغاز کرد

گوش جان بگشا گرت‌ دل مرده نیست‌

[...]

رفتم از خود محو آن سیما شدم

رفته رفته غرقۀ دریا شدم

بیخبر ماندم ز دل وز حال او

تا کنون می رفتم از دنبال او

نک نمیجویم دگر گم شد پی اش

[...]

هم از آنها آفریدیم امتی

که به حق باشند رهبر ز آیتی

هم به حق باشد مر ایشان را عدول

در قبول امر و نهی حق حمول

حق خبر داد از رجال مختفی

[...]

مرا ای هوای بهار معطر

تویی یا به مغز اندرون نافه تر

بهاری تو یا از بهاری علامت

بهشتی تو یا از بهشتی پیمبر

بهاری بهشت ز آیینه پیدا

[...]

امام عصر چراگه به چاه گاه به غار

شود چو یوسف صدیق و احمد مختار

چرا چو گنج به ویرانه ها کشاند رخت

چرا چو ابر به بیغولها گشاید بار

چرا چو ماه بمغرب گراید از مشرق

[...]