بر عدو چون شفقتش چندین بود

با چو صدیقیش هرگز کین بود

جوانمردا بدان کز درد دین بود

که با موری چنان شیری چنین بود

کنون عذر من مشتاق این بود

که نامه نافرستادن چنین بود

بگرگان پادشاهی پیش بین بود

که نیکو طبع بود و پاک دین بود

جهان را پادشاهی پاک دین بود

که ملک عالمش زیر نگین بود

چو شیر مرگ را بر وی کمین بود

تماشا کردن کودک چنین بود

چو قول او چنان وقتی چنین بود

چنین شد پُشت من چون روی این بود

بعدل و داد امیری پاک دین بود

که حد او فلک را در زمین بود

اگرچه افضل روی زمین بود

خور و پوشش دو پانصد سال این بود

زهی صدری که تا بنیاد دین بود

دلش اسرار دان و راه بین بود

چو او را دیدهء جبریل بین بود

بهشتش لاجرم اندر زمین بود

دل پر نور او دریای دین بود

دو موی او دو شست عنبرین بود

دلش را شعلههای آتشین بود

چو مومی شد دلش گر آهنین بود

بخوبی باغ چون خلد برین بود

دران خلد برین گل حور عین بود

سرایی چون نگارستان چین بود

سرای گل ز بهر خلوت این بود

قضا را باغ باغ شاه چین بود

که خوشتر از همه روی زمین بود

بت لاغر میان فربه سرین بود

برخ چون گل بلب چون انگبین بود

چوهر خط دادخواه از شهر چین بود

ازان پیراهنِ او کاغذین بود

هزاران چین ز زلفش در جبین بود

ز چین میآمد آن ساعت چنین بود

ز پیر پر سخن پاسخ چنین بود

که ماهی شاه با گل همنشین بود