تو به من گر ارادتی داری

تا کنم دعویِ پرستاری

مشک با زلف او جگرخواری

گل ز ریحانِ باغ او، خاری

این همه سر بریده شد باری

هیچ‌کس را به سر نشد کاری

یافتش چون شکفته گلزاری

در کجا؟ در خرابتر غاری

اول از بهر آن طلبکاری

خواست از تیز همتان یاری

بی‌خود افتاد بر در غاری

هر گیاهی به چشم او مار‌ی

با من آن یارِ فارغ از یاری

یا غلط کرد یا غلط‌کاری

چونکه ماهان ز روی دلداری

دید در پیر نرم گفتاری

بره شیرمستِ بلغاری

ماهیِ تازه مرغِ پرواری

به شتربانی و گله‌داری

کردی آهستگی و هشیاری

رفته گیرت به شهر خود باری

خورده از همرهی دگر خاری

خواجه در داده تن بدان خواری

از چه؟ از تهمت گنه‌کار‌ی

آمدند از ره شکر باری

کرده زیر قصب کله‌داری

جای خالی و آنچنان یاری

که کند صبر در چنان کاری‌؟!

گفت: گفتند عاشقان باری

رفت یاری به دیدن یاری

به نوازش‌گری و دلداری

برکشیدندش از چنان خواری

برکشیده علم به دیواری

بر سرش بیشه در بنش غاری

چون به شهر آمد از وفا‌دار‌ی

کرد مقصود را طلب‌کار‌ی

برده رونق به تیز بازاری

تار زلفش ز مشک تاتاری

چار سال است کز ستمگاری

داردم بی‌گنه بدین خواری