کرد بیداربختی‌ام یاری

دادم از خواب سخت بیداری

جای من گر گرفت غدار‌ی

عنکبوتی تنید بر غاری

نان دهانم بدین کله‌داری

نان خورانم بدان گنه‌کاری

کرد با دادپرور‌ان یاری

با ستمکارگان ستمکاری

مردمی کرد در جهان‌دار‌ی

مردمی به ز مردم‌آزاری

هرکسی را گماشت بر کاری

دادش از عیش روز بازاری

و‌آن کنیزک ز ناز و عیاری

در ثنا کرد خویشتن‌داری

گفت که‌ای تنگ چشم تاتاری

صید ما را به چشم می‌ناری‌؟

در شبی تیره کز سیه‌کاری

کرد با چشم‌ها سیه‌ماری

که‌آمد از هیچکس چنان کاری

که‌آید از پر دلی و عیاری‌؟

حجله و بزمه‌ای به زر کاری

حجله عودی و بزمه گلنار‌ی

در نگارندگی و گُلکاری

وحی صنعت مراست پنداری

شبی از مشفقی و دلداری

کردم آن قبله را پرستاری

چون ستونی کشیده منقاری

بیستونی و در میان غاری

کندت دلبری و دلداری

هم عروسی و هم پرستاری

خوشدل آن شد که باشدش یاری

گر بود کاچکی چنان باری

گر براید بهشتی از خاری

آید از چون منی چنین کاری

گرچه زان ترک دید عیاری

همچنان کرد خویشتن‌داری

کشتنم را چه در خورد ماری

گر کشی هم به تیغ خود باری

بود کارش همه ستمگاری

بی‌وفایی و مردم آزاری