ای نام تو بهترین سرآغاز

بی‌نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم

جز نام تو نیست بر زبانم

ای کارگشای هر چه هستند

[...]

ای شاه‌سوار ملک هستی

سلطان خرد به چیره‌دستی

ای ختم پیمبر‌ان مرسل

حلوا‌ی پسین و ملح اول

نوباوهٔ باغ اولین صلب

[...]

در نوبت بار عام دادن

باید همه شهر جام دادن

فیاضهٔ ابر جود گشتن

ریحان همه وجود گشتن

باریدن بی‌دریغ چون مُل

[...]

روزی به مبارکی و شادی

بودم به نشاط کیقباد‌ی‌

ابروی هلالی‌ام گشاده

دیوان نظامی‌ام نهاده

آیینهٔ بخت پیش رویم

[...]

سر خیل سپاه تاجدار‌ان

سر جملهٔ جمله شهریار‌ان

خاقان جهان ملک معظم

مطلق ملک الملوک عالم

دارندهٔ تخت پادشاهی

[...]

ای عالم جان و جان عالم

دلخوش کن آدمی و آدم

تاج تو ورای تاج خورشید

تخت تو فزون ز تخت جمشید

آبادی عالم از تمامیت

[...]

چون گوهر سرخ صبحگاهی

بنمود سپیدی از سیاهی

آن گوهر کان گشادهٔ من

پشت من و پشت زادهٔ من

گوهر به کلاه کآن برافشاند

[...]

برجوش دلا که وقت جوش است

گویای جهان چرا خموش است

میدان سخن مراست امروز

به زین سخنی کجاست امروز؟

اجری‌خور دست‌رنج خویشم

[...]

ای چارده ساله قرة‌العین

بالغ نظر علوم کونین

آن روز که هفت ساله بودی

چون گل به چمن حواله بودی

واکنون که به چارده رسیدی

[...]

ساقی به کجا که می‌ پرستم

تا ساغر می دهد به دستم

آن می که چو اشک من زلال است

در مذهبِ عاشقان حلال است

در می به امید آن زنم چنگ

[...]

گویندهٔ داستان چنین گفت

آن لحظه که دُر این سخن سفت

کز ملک عرب بزرگواری

بوده‌ست به خوب‌تر دیاری

بر عامریان کفایت او را

[...]

هر روز که صبح بردمیدی

یوسف رخ مشرقی رسیدی

کردی فلک ترنج پیکر

ریحانی او ترنجی از زر

لیلی ز سر ترنج‌بازی

[...]

سلطان سریر صبح‌خیزان

سر خیل سپاه اشک‌ریزان

مُتْواری راه دل‌نوازی

زنجیری کوی عشق‌بازی

قانون مغنیّان بغداد

[...]

چون راه دیار دوست بستند

بر جوی بریده پل شکستند

مجنون ز مشقت جدایی

کردی همه شب غزل‌سرایی

هر دم ز دیار خویش پویان

[...]

مجنون چو شنید پند خویشان

از تلخی پند شد پریشان

زد دست و درید پیرهن را

کاین مرده چه می‌کند کفن را

آن کز دو جهان برون زند تخت

[...]

چون رایت عشق آن جهان‌گیر

شد چون مه لیلی آسمان‌گیر

هر روز خمیده‌نام‌تر گشت

در شیفتگی تمام‌تر گشت

هر شیفتگی کز آن نورد است

[...]

چون دید پدر به حال فرزند

آهی بزد و عمامه بفکند

نالید چو مرغ صبحگاهی

روزش چو شبی شد از سیاهی

گفت ای ورق شکنج دیده

[...]

کبکی به دهن گرفت موری

می‌کرد بر آن ضعیف زوری

زد قهقهه مور بیکرانی

کای کبک، تو این چنین ندانی

شد کبک دری ز قهقهه سست

[...]

سر دفتر آیت نکویی

شاهنشه ملک خوبرویی

فهرست جمال هفت پرگار

از هفت خلیفه جامگی‌خوار

رشک رخ ماه آسمانی

[...]

فهرست‌کش نشاط این باغ

بر ران سخن چنین کشد داغ

کان‌روز که مه به باغ می‌رفت

چون ماهِ دو‌هفته کرده هر هفت

گل بر سر سرو دسته بسته

[...]