موسم نوبهار خانه من

هست از انبوه گل یکی گلشن ...

... مبلغی زان به گنج بنهفتی

دادمش من به نوبهار بسی

پند چون در شاهوار بسی ...

... شاهد عرضم بود ای شهریار

دوره پر شعشعه نوبهار

دیده ام از پیش من امروز را ...

...

نوبهار است گل به بار است

ابر چشمم ژاله بار است ...

... بسی شاد شد دختر شهریار

شکفته بشد چون گل نوبهار

بگفتا پدر شاد کردی مرا ...

... هزیمت بشد لشکر زنگبار

جهان شد دگر باره چون نوبهار

چو آوازمرغان بیامد بگوش ...

... کنیزان ستاده بپا سر شهریار

رخ روشنش چون گل نوبهار

بدی منتظر تا رسد شهریار ...

... آن رهرو ایمن است که بر کاروان رسد

بلبل به نوبهار از آن در ترنم است

کز وصل گل به کام دل ناتوان رسد ...

جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و خندد

بروزگار من و عهد یار گرید و خندد ...

... چون غنچه مرادم نشکفت از لبانش

از دیده اشگبارم چون ابر نوبهاری

در دور چشم مستش دیوانگی است الحق ...

... بگیر امروز دست ناتوانی در توانایی

که در پی نوبهار عمر آسیب خزان دارد

مپرس از عاقلان احوال صابر را اگر خواهی ...

... بس نکته در آن ناله های زار است

در موسم گل ابر نوبهاری

بر سرو و گل و لاله اشکبار است ...

... که بر گلبرگ بینم شبنمی چند

مبارک با تو هر جا نوبهاریست

مصفا از تو هر جا کشتزاری است ...

... بروز حادثه غیر از شکیب یاری نیست

تو قدر خرمی نوبهار عمر بدان

خزان گلشن ما را دگر بهاری نیست ...

بطرف گلشنی در نوبهاری

گلی خودرو دمید از جو کناری ...

... ما را غمی ز فتنه باد سموم نیست

در پیش خار و خس چه زمستان چه نوبهار

با جور و طعن خارکن و تیشه ساختن ...

... به غیر من که بهارم به باغ عارض تست

جهانیان همه سرگرم نوبهارانند

بیا که لاله رخان لاله ها به دامن ها ...

... نه لاله ام که برویم به طرف باغ تو لیکن

به دل چو لاله بهر نوبهار داغ تو گیرم

به بام قصر بیا و چراغ چهره بیفروز ...

... دمد ز تربت من لاله ها چو یاد آرند

پیاله نوش حریفان به نوبهار از من

در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر ...

... ۳

چون چارتاق را فکند باد نوبهار‬

‫بایرام ییلی چارداخلاری ییخاندا‬ ...