... بی خود ز خودیم و از خداییم

ای بلبل خوشنوا فغان کن

عید است نوای عاشقان کن ...

... شیخ را بردند تا دیر مغان

آمدند آنجا مریدان در فغان

شیخ الحق مجلسی بس تازه دید ...

... جمله شب خلق را نگذاشتی

تا بخفتندی فغان برداشتی

دوستی گفتش که ای در تب و تاب ...

... بمانده واله و حیران و بی دل

ز ذوقش بحر در جوش و فغانست

ازان پیوسته او گوهر فشانست ...

... برآورد از دل پر درد آواز

فغانی و خروشی در جهان بست

دو گیسو را بریده بر میان بست ...

... چو روی زن بدید از دور جانش

بلب آمد بگردون شد فغانش

سراسیمه شد و فریاد می کرد ...

... بگفت آن قصه و آن نیک و بد را

علی الجمله خروشی و فغانی

برامد تا فلک از هر زبانی ...

... کجا سگ می گرفت آرام آنجا

فغان می کرد و می زد گام آنجا

بسگ گفت آنگه آن شیخ یگانه ...

... که هم حیران و هم مبهوت می شد

چو خاک افشاند بسیار و فغان کرد

دلی پر درد سر بر آسمان کرد ...

... ز زخم چنگل او شاه زاده

فغان می کرد از درد چکاده

ز بالا آن همه شاگرد می دید ...

... ز مجهولی چنین مشهور بودن

ز هر دونی فغانی نیز کردن

زهر شومی زیانی نیز خوردن ...

... بغایت آتشی سوزنده افتاد

فغان برخاست از مردم بیکبار

وزان آتش قیامت شد پدیدار ...

... بجست از گوشه زین پاک بازی

فغان دربست و گفت او بی گناهست

منش کشتم مرا کشتن براهست ...

... که در یک روز در صد زاری افتاد

رگ و پی همچو چنگش در فغان ماند

همه مغزش چو خرما استخوان ماند ...

... کسی آمد وزو می خواست دادی

فغان می کرد و پیشش راه بگرفت

درآمد پس عنان شاه بگرفت ...

... ندیدم هیچ بازار و دکانی

که از ظلمت نبود آنجا فغانی

کنون گر بینش چشمت تمامست ...

... بجز اثبات و محوش نیست کاری

فغان از خلق و فریاد از زمانه

نفیر از نقش لوح کودکانه ...

... وجود از پس خرد از پیش رفته

فغان در بست و گفتا ای الهم

نخواهم این بدل هرگز نخواهم ...

... بسی سیلی بروی او برانید

فغان می کرد کآخر من چه کردم

که چندین زخم بی اندازه خوردم ...

... غباری از همه صحرا برآمد

فغان تا گنبد خضرا برآمد

خروش کوس گوش چرخ کر کرد ...

... گرفت آن تنگ دل را تنگ در بر

فغان در بسته بد یعقوب ناگاه

که کو یوسف مگر افتاد در چاه ...

... زیان آمد همه سود من و تو

فغان از زاد و از بود من و تو

جهانا کیست کز جور تو شادست ...

... نمی بینم یکی هم دم موافق

فغان زین هم نشینان منافق

چو بهر خاک زادستی ز مادر ...

... همه چون کرکسان دربند مردار

فغان زین مور طبعان سخن چین

چو موران جمله نه رهبر نه ره بین

فغان از حرص مشتی استخوان رند

همه سگ سیرتان موش پیوند ...