... به سیر باغ خرامی اگر به این آیین

فغان که هر مژه بر هم زدن به بزم توام

فکنده صعوه دل را به چنگل شاهین ...

... چون خون مرده در دل خار شود شرار

سرد از فغان خصم تو هنگامه نشور

گرم از شرار قهر تو بازار گیر و دار ...

فریاد و فغان ز جور نفس بی درد

نامرد بمن چه دشمنیها که نکرد ...

... در هر قدم ز شوق خرام تو می کشد

خمیازه فغان لب خاموش نقش پا

گاه خرام می چکد از پای نازکت ...

... تو هم خاموش شو بیدل که من از یاد دیداری

به دوش حیرت آیینه می بندم فغان ها را

به خیال آن عرق جبین ز فغان علم نزدی چرا

نفشرد خشکی اگر گلو ته آب دم نزدی چرا ...

... عرض جوهر می شود مهر زبان شمشیر را

ای فغان بگذر ز چرخ و لامکان تسخیر باش

چند در زیر سپرکردن نهان شمشیر را ...

به یاد آرد دل بیتاب اگر نقش میانش را

به رنگ موی چینی سرمه می گیرد فغانش را

ز فیض خاکساری اینقدر عزت هوس دارم ...

... عاشقان در سایه برق بلا آسوده اند

ره ز لب بیرون نمی باشد فغان زخم را

دردمندم یأس می جوشد اگر دم می زنم ...

... نمی دانم ز بیداد دل سنگین کجا نالم

شنیدن نیست آن دوشی که بردارد فغانم را

تراوش های آثار کرم هم موقعی دارد ...

... نم آبی فراهم می کند خاک پریشان را

فغان کاین نوخطان ساده لوح از مشق بیباکی

به آب تیغ می شویند خط عنبرافشان را ...

... نیست جز حیرت کسی فریادرس آیینه را

چیست حیرت تانگردد پردة ساز فغان

جلوه ای داری که می ساز د جرس آیینه را ...

... تصور چون توان کردن جمال بی مثالی را

دل از خود می رود بگذارتا مست فغان باشد

جرس آخر به منزل می کندکم هرزه نالی را ...

... بار دگر نداریم دل چیده اند بر ما

بریک نفس نشاید تکلیف صد فغان بست

نی های این نیستان نالیده اند بر ما ...

... بلندکرد سر ما ز پا فتادن ما

فغان که داد رهایی نداد وحشت هم

چو رنگ شمع قفس گشت پرگشادن ما ...

... از درد نارسایی پرواز ما مپرس

چون نی گره شده ست به صد جا فغان ما

در شعله زار داغ هوا نیز آتش است ...

... بوی بهار در قفس غنچه دا غ شد

از بس که تنگ کرد چمن را فغان ما

چون دود شمع وحشت ما را سبب مپرس ...

داغیم چون سپند مپرس از بیان ما

در سرمه بال می زند امشب فغان ما

عرض کمال ما عرق آلود خجلت است ...

... چنین که تاخت که نعل فرس شد آینه ما

فغان که بوی حضوری نبردکوشش فطرت

چوصبح طعمه زنگ نفس شد آینه ما ...

... چشم به خواب نازدوخت چون مژه موبه موی ما

دل به شکست عهد بست تا نفس از فغان نشست

معنی ناک آفرید چینی آرزوی ما ...