|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، شخصی مسیحی که مسلک خاصی دارد، با تیغی از الماس به میدان می‌آید و بر کرسی می‌نشیند. او به خواجه عمید که در حال مقاومت است، دست می‌دهد و در این لحظه، گریه‌اش می‌گیرد و اشک می‌ریزد. این اشک به طشتی می‌ریزد و نشان‌دهنده حس عمیق اوست.
هوش مصنوعی: زنی آمده که به عشق مسیح و ایمانش معروف است، با تیغی خوش‌فرم و تیز به دست.
هوش مصنوعی: به آرامی بر روی کرسی نشسته و بازوی مقام‌دار بزرگ را به دوش خود انداخت.
هوش مصنوعی: نیش به شدت در حال تحت فشار بود و گفت: «عزیزم، اینطور که نمی‌توان به راحتی از پس این مشکل برآمد.»
هوش مصنوعی: او سرش را پایین آورد و بوسه‌ای به او داد که از چشمانش اشک چون خون بر زمین ریخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواستم با نیاز و داشادش
پدر اینجا بمن فرستادش
حرکاتش همه ره هنرست
برم از جان من عزیزترست
در چنین روزگار بانفرت
با چنین منعمان دون همّت،
برگزین زین جهان یکیّو بس
گرت بادانش و خرد خویشیست
وقتی اندر زمین و امر شاست؟
بود مردی گدا و گاوی داشت
گفت بوسه دهی‌ام؟ گفتا شصت
گفت هان وقت هست؟ گفتا هست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.