صدر عالی، کمال دولت و دین
ای به تو کشور کرم، آباد
در سخا و مروت و احسان
مثل تو مادر زمانه نزاد
هر که او دست در رکاب تو زد
پای بر فرق فرقدان بنهاد
از بزرگان روزگار تویی
خوب خلق و اصیل و نیک نهاد
یک قرابه شراب نیکم بخش
که تو را کردگار بد مد هاد
بنده بیتی همی کند تضمین
که از آن خوبتر ندارد یاد
بخت نیکت به منتهای امید
برساناد و چشم بد مرساد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر مدح و ستایش فردی بلندمرتبه و نیکوخصال است که به صفات برجسته‌ای مانند سخاوت، مروت و احسان شناخته می‌شود. شاعر با توصیف او به عنوان بهترین و اصیل‌ترین فرد زمان خود، بیان می‌کند که هر کسی که در کنار او قرار گیرد، به مقام بلندی می‌رسد. در این شعر، دعاهایی نیز برای بخت و اقبال او شده و آرزو می‌شود که هیچ چشم بدی به او نرسد.
هوش مصنوعی: ای جلوه‌گاه بلاغت و مظهر کمال در حکومت و دیانت، تویی که با وجودت سرزمین کرم و سخاوت، شکوفا و آباد است.
هوش مصنوعی: در generosity، سخاوت و کمک به دیگران، کسی به اندازه تو وجود ندارد که در طول تاریخ به دنیا آمده باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به کمک و یاری تو بشتابد، بر روی جلال و عظمت ستاره‌های قدرتمند و برجسته‌ای چون فرقدان پا می‌گذارد.
هوش مصنوعی: تو از بهترین و بزرگ‌ترین افراد زمان خود هستی که دارای خلق و خوی نیک و اصالت بالا هستی.
هوش مصنوعی: یک ظرف شراب خوب به من بده تا خدای بدکاران به تو کمک کند.
هوش مصنوعی: من شعری می‌سرایم که در زیبایی، بهتر از آن را به یاد ندارم.
هوش مصنوعی: خوش شانسی تو به بالاترین آرزوهایت برسد و از بدی‌ها دور بمانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بخت نیکت به منتهای امید
برساناد و چشم بد مرساد
همین شعر » بیت ۷
بخت نیکت به منتهای امید
برساناد و چشم بد مرساد
شاد زی با سیاه‌چشمان، شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد
ز آمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد
من و آن جعدموی غالیه‌بوی
[...]
گر فراموش کرد خواجه مرا
خویشتن را به رقعه دادم یاد
کودک شیر‌خواره تا نگریست
مادر او را به مهر شیر نداد
هر که بود از یمین دولت شاد
دل بمهر جمال ملت داد
هر که او حق نعمتش بشناخت
میر مارا نوید خدمت داد
طاعت آن ملک بجا آورد
[...]
پادشاهی برفت پاک سرشت
پادشاهی نشست حورنژاد
از برفته همه جهان غمگین
وز نشسته همه جهان دلشاد
گر چراغی ز پیشِ ما برداشت
[...]
آن شنیدی که حیدر کرار
کافران کشت و قلعه ها بگشاد
تا نداد او دو قرص نان جوین
هفده آیت خداش نفرستاد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.