سنبلی کو لاله را در بر کشد گیسوی تست
لاله ای کو در کنار سنبل آید روی تست
آهوی مستی که در بستان حسن است عشوه خیز
دمبدم بر عشوه غلتد، نرگس دلجوی تست
ساحری کز آستین افشاند افسون ادب
آتش اعجاز میرد، غمزه ی جادوی تست
مشهدی کانجا مسیح آید به امید هلاک
در گمان ناکس شرمنده، گرد کوی تست
شعله ی سوزنده ای کز غیرت تاثیر او
آتش دوزخ گریبان پاره سازد، خوی تست
عرفی از وصفت زبانش سود و کس گوشی نکرد
پس کرا هوش و خبر آشفته از گیسوی تست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ زیبایی و جذابیت یک زن است که مانند گل لاله و سنبل در کنار هم قرار دارند. شاعر به ویژگی‌های خاص او اشاره می‌کند، مانند خرامش و سحر و جذابیتش. او را به عنوان عشوه‌گری توصیف می‌کند که دل‌ها را می‌رباید و شخصی را که به دنبال اوست، در آرزوی رسیدن به او گم کرده است. همچنین شاعر از تأثیر عمیق او بر دیگران صحبت می‌کند و در نهایت به این نکته می‌پردازد که هیچ‌کس به خوبی او نمی‌رسد و تنها اوست که می‌تواند هوش و حواس دیگران را تحت تأثیر قرار دهد.
هوش مصنوعی: گل سنبل می‌تواند لاله را در آغوش بگیرد و گیسوان تو همانند لاله‌ای است که در کنار سنبل می‌درخشد.
هوش مصنوعی: آهوی شادابی که در باغ زیبایی است، با هر دم به شیوه‌ای دلربا غواصی می‌کند و چشمان نرگس‌وار تو دل را می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: ساحری که از آستین خود نیرنگی می‌ریزد، قدرت شگفت‌انگیزی دارد و با چشمان جادوئی‌اش، تأثیر خاصی بر دل‌ها می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که شخصی به مشهد آمده است، جایی که انتظار دارد مسیح بیاید و امیدوار است که دیگران به دلیل تقدس آنجا، به نوعی در برابر این مکان متعجب و شرمنده شوند. در واقع، وجود چنین شخصیتی در این مکان باعث می‌شود تا افراد دیگر احساس کوچکی و ناچیزی کنند. این جمله به نوعی بر اهمیت و ویژگی خاص آن مکان تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: شعله ای که به خاطر عشق و شجاعت تو، می تواند آتش جهنم را به آتش بکشاند و به آن آسیب برساند، از خود توست.
هوش مصنوعی: از زیبایی‌های تو هر کس به زبانش می‌گوید و هیچ‌کس نتوانسته به درستی بشنود، پس چه کسی می‌تواند از خاطر و خبرهای پراکنده‌ی تو آگاه شود وقتی که زیبایی تو چنان دل‌رباست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خرم آن چشمی که هر روزش نظر بر روی تست
شادی آن دل که هر دم در دماغش بوی تست
من ز تنهایی به خون غرق و تو پهلوی کسان
خون من در گردن آن کس که در پهلوی تست
کشتیم زان زلف و رخ کارایش آن را مدام
[...]
آن فروغ لاله یا برگ سمن، یا روی تست؟
آن بهشت عدن، یا باغ ارم، یا کوی تست؟
آن کمان چرخ، یا قوس و قزح، یا شکل نون
یا مه نو، یا هلال وسمه، یا ابروی تست؟
آن بلای سینه، یا آشوب دل، یا رنج جان
[...]
دلبرا خورشید تابان ذره ئی از روی تست
اهل دل را قبله محراب خم ابروی تست
تا شبیخون برد هندوی خطت بر نیمروز
شاه هفت اقلیم گردون بنده ی هندوی تست
شهسوار گنبد پیروزه یعنی آفتاب
[...]
ماه من، عیدست و شهری را نظر بر روی تست
روی تو چون ماه عید و ماه نو ابروی تست
روشن آن چشمی که ماه عید بر روی تو دید
شادی آن کس که روز عید در پهلوی تست
می رود هر کس بطوف عید گاه از کوی تو
[...]
سنبل از آشفتگان حلقه گیسوی تست
لاله از خونین دلان چهره نیکوی تست
هرکه را بینم مقید با سجود در کوی تست
عالمی را روی دل بر قبله ابروی تست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.