ای دل پیاله گیر که وقت صبوح تست
کز فیض جمله فتح، محل فتوح تست
آیینه ای که صورت و معنی نمایدت
دست است، گر جمله سوخته، در جیب روح تست
اسباب عفو را، چه به ما، جلوه می دهی
ما توبه دشمنیم و ستم را صبوح تست
اهل مسیح را به فلک بر، مسیح وار
این گریه من است، نه توفان نوح تست
یاران ز شیر دختر رز در صبوحی اند
عرفی تو جام زهر کش، کین صبوح تست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از حافظ در مورد لذت و شادیهای صبحگاهی و اهمیت لحظههای خاص زندگی است. شاعر به دل خود میگوید که وقت صبح است و باید از فیض و برکات آن بهرهمند شود. او به زیباییهای دنیا و نقش آنها در روح انسان اشاره میکند و همچنین توبه و بخشش را مطرح میکند. در نهایت، شاعر به یاران و دوستان خود اشاره میکند و میگوید که آنها نیز باید از این لحظات شیرین بهرهمند شوند، حتی اگر در زندگی سختیهایی وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: ای دل، بگیر پیاله را که زمان صبحانهات فرارسیده است، زیرا از برکت این لحظه، مکانی برای پیروزیها و موفقیتها آماده است.
هوش مصنوعی: آیینهای که چهره و مفهوم واقعی را به تو نشان میدهد، دست توست. حتی اگر همه چیز از بین رفته باشد، باز هم حقیقت در عمق وجودت نهفته است.
هوش مصنوعی: تو به ما نشان میدهی که چه چیزهایی باعث بخشش میشود. ما به قهر و دشمنی خود ادامه میدهیم و ظلم را به صبح میمانیم.
هوش مصنوعی: اینجا من در حالی که به اوج آسمان فکر میکنم، غم و اندوهی دارم که به عیسی مسیح شباهت دارد. این احساس من مانند طوفان نوح نیست، بلکه عمیقتر و خاصتر است.
هوش مصنوعی: دوستان در میانهی صبحگاه، در حال نوشیدن شراب از شیرهی گل رز هستند. تو نیز باید از جام زهر بنوشی، چرا که این صبح، متعلق به توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.