گنجور

 
عنصری

آن لب نمزم گرچه مرا آن سازد

زیرا که شکر چون بمزی بگدازد

چشمم ز غمانش زرگری آغازد

تا بگدازد عقیق و بر زر یازد

 
 
 
کسایی

گر در عمری شبی به ما پردازد

وین جان به لب رسیده را بنوازد

لب بر لب او نهشته ، ناگه خورشید

با تیغ کشیده بر سر ما تازد

ابوسعید ابوالخیر

من صرفه برم که بر صفم اعدا زد

مشتی خاک لطمه بر دریا زد

ما تیغ برهنه‌ایم در دست قضا

شد کشته هر آنکه خویش را بر ما زد

مسعود سعد سلمان

چون باره فتح تو به میدان تازد

با تیغ تو بدسگال تو جان بازد

تاج تو همی به سود کیوان یازد

تخت تو همی بر آن جولان سازد

سنایی

این اسب قلندری نه هر کس تازد

وین مهرهٔ نیستی نه هر کس بازد

مردی باید که جان برون اندازد

چون جان بشود عشق ترا جان سازد

عین‌القضات همدانی

عاشق طلبد جمال تا بگدازد

در هستی او لطیفۀ پردازد

در پیش خودش بدارد و بنوازد

وز دیده برون رود وفامی بازد

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه