شادی به روزگار شناسندگان راز
جان‌ها فدای مقدم مردان پاک‌باز
بگذاشتند دنیی و بگذشت از صراط
آنها که یافتند ز دیوان حق جواز
دیدند در سلوک که ابلیس بر ره است
از منزل مخاطره کردند احتراز
از خود شدن برون و شدن در حبیب محو
آورده‌اند با دو سخن قصه‌ای دراز
دارالبقا به عینِ یقین دیده چون خَضِر
یک‌باره بر شکسته ازین عالم مجاز
ز آن چشمهٔ زلال که در عین ظلمت است
آب حیات خورده و پوشیده کرده راز
چشمی پرآب رفته و دستی تهی به راه
با خویشتن نبرده به درگاه جز نیاز
چشم از برای دیدن دیدار دوستان
گوش از پی شنیدن آواز دل‌نواز
فارغ شده ز منقلبات مدار دور
گه زیردست بودن و گاهی زبر فراز
حمال بار ناقه و سیّار راه فقر
نه دل به نام و ننگ و نه خاطر به برگ و ساز
در کعبهٔ حضور چو دیگر مجاوران
همواره در عبادت و پیوسته در نماز
دامن کشیده در قدم و چون مسافران
گاه از ختای خوانده خبر گاه از حجاز
گر دامنی چنین به کف آری نزاریا
بر آستین همت مردان شوی طراز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره افرادی است که به حقیقت و معنای عمیق زندگی رسیده‌اند و از دنیای مادی و فریبنده گذشته‌اند. آنها با فدا کردن جان و مال خود، به دنبال پاکی و نزدیکی به خداوند هستند. در این مسیر از مشکلات و خطرات دوری کرده و به سلوک معنوی خود ادامه می‌دهند. آنها با نادیده گرفتن زرق و برق دنیایی، تنها به نیازهای حقیقی خود می‌پردازند و در جستجوی دوستان واقعی و صدای دل‌نواز هستند. همچنین اشاره به مقام والای انسان‌ها در عبادت و ارتباط آنها با خدا دارد و در نهایت به اهمیت سادگی و خلوص در مسیر الهی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: شادی متعلق به روزگار افرادی است که به اسرار زندگی عمیقاً آگاه هستند و جان‌ها را فدای حضور مردان پاک و فداکار می‌کنند.
هوش مصنوعی: آن‌هایی که مجوز ورود به عالم حق را از دیوان الهی کسب کردند، دنیای فانی را رها کرده و از مسیر سخت و دشوار گذشتند.
هوش مصنوعی: در مسیر سیر و سلوک، متوجه شدند که ابلیس بر سر راه قرار دارد، بنابراین از خطرات احتمالی آنجا دوری کردند.
هوش مصنوعی: خود را رها کردن و در عشق محبوب غرق شدن، داستانی طولانی است که با دو سخن بیان شده است.
هوش مصنوعی: در جایگاه واقعی و ماندگار، حقیقت را با چشمی یقین‌بخش دیده‌ام، مانند خضری که ناگهان بر آنچه از این دنیای فانی شکسته است، نگاهی می‌اندازد.
هوش مصنوعی: از چشمهٔ زلالی که در میان تاریکی قرار دارد، آب حیات نوشیده و رازهایی را در خود پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: چشمی پر از اشک و دستی خالی، به راه افتاده است و هیچ چیز به جز احساس نیاز به درگاه خدا همراه خود ندارد.
هوش مصنوعی: خود را آماده کن تا دوستانت را ببینی و با گوش‌هایت به صدای دل‌نوازشان گوش فرا دهی.
هوش مصنوعی: از نوسانات و تحولاتی که در زندگی‌ام اتفاق می‌افتد، بی‌خبر شده‌ام. دیگر نمی‌خواهم مدام در شرایط پایین‌دستی باشم و گاهی هم بالا بروم.
هوش مصنوعی: کسی که بار ناقه را حمل می‌کند و در مسیر فقر حرکت می‌کند، نه به نام و مقام اهمیت می‌دهد و نه به زیبایی و زینت.
هوش مصنوعی: در مکان مقدس و دل‌انگیز، مانند دیگر زائران، همواره مشغول عبادت و همیشه در حال نماز هستند.
هوش مصنوعی: پوششی بلند به پا کرده و در هر قدم مانند مسافران، گاهی از کشور چین خبر می‌شنود و گاهی از حجاز.
هوش مصنوعی: اگر چنین دامنی را به دست گرفتی، نزاریا، باید مانند مردان تلاشگر، بر آستین خود نشانی از همت و تلاش داشته باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دست منت تو بمن بنده در دراز
درگاه تو ز حادثه من بنده را جواز
درهای رنج بسته بمن بر سخای تو
بر من در سرای تو بیگاه و گاه باز
صد کس نیازمند من و من بجاه تو
[...]
در هجر روی و لعل تو،ای لعبت طراز
بر روی زرد کرده ام از خون دل تراز
ناکامم از تو ، ور چه برآوردمت بکام
رنجورم از تو ، ور چه بپروردمت بناز
هستم ز حسرت بر چون سیم خام تو
[...]
ایچرخ سفله پرور خس یاردون نواز
تا کی خطا و چند دغا راستی بباز
چرخ و زمین ز برف و ز یخ کرد برگ و ساز
در پوش پوستین که دی آمد ز در فراز
بس مومن بهشتی کز خوف رنج دی
خواهد که در میان جهنم شود دراز
هست از کمال شدت سرما در آبگیر
[...]
ای خسروی که از تف تیغ تو در نبرد
جان عدو فتد چو دل شمع در گداز
هرجا که می روی ظفر اندر رکاب توست
در هیچ منزل از تو نخواهد فتاد باز
دیگر شکی نماند جهان را درین که هست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.