بختم این بس که مشتری شده دوست
هرچه خلقم بها نهند نکوست
نشکنم رنگ رخ چو مستسقی
آب هرکس به قدر ظرف سبوست
در بر ارباب ذوق کم بندند
اثر قبض و بسط در ابروست
قطع دنیا نمی شود چه کنم؟
قو مور و جستن از سر جوست
نیست ممکن به زندگی آرام
تا نفس باقیست در تک و پوست
شاهدان چمن تهی دستند
جامه سرو تا سر زانوست
باش عریان بدن که غنچه گل
کم دهد بو که حله تو بر توست
بوی کل چاشنی مل دارد
آن شکرخنده را چه بوی و چه خوست
آب تلخی به عطر پروردند
نام کردند کاین گل خوش بوست
خط فرقان نگار او کوفی
چشم محراب گرد او هندوست
خط فریبنده کس چنین ننوشت
یارب این معجزست یا جادوست؟!
به «نظیری »ست چشم خلق امروز
میر مجلس ندیم شیرین گوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و زیباییهای آن است. شاعر از دوستی و محبت به عنوان بخشی از سرنوشت خود یاد میکند و میگوید که هرچه دیگران دربارهاش بگویند، برایش مهم نیست. او به زیباییهای عشق و دلبستگی اشاره میکند و به این نکته میرسد که دنیا و زندگی به سختی همچنان ادامه دارد. در ادامه، شاعر به تنهایی و نداشتن آرامش در زندگی اشاره میکند و به یادآوری عشق و جذابیتهای آن پرداخته است. او همچنین به زیبایی و زینت وجود معشوقش اشاره کرده و میگوید که همه چیز به سیاق عشق و زیباییهای آن وابسته است. در نهایت، شاعر از قدرت و جاذبه عشق سخن میگوید و از تاثیر آن بر دل و جان انسان.
هوش مصنوعی: قسمت بزرگی از زندگیام به این صورت رقم خورده است که دوستم هر چیزی را که مردم برایم ارزش قائل شوند، به خوبی میپذیرد.
هوش مصنوعی: اگر من رنگ رخسار کسی را نشکنم، مانند آب که در ظرف میریزد، هر فرد به اندازه ظرف خود ظرفیت دارد.
هوش مصنوعی: در حضور صاحبنظران، تأثیر احساسات و تحرکات در ابرو به وضوح مشاهده میشود.
هوش مصنوعی: دنیا را نمیتوان ترک کرد، چه کنم؟ مانند پرندهای که از روی آب جستوخیز میکند.
هوش مصنوعی: زندگی آرام و بیدغدغه ممکن نیست، مگر زمانی که نفس و حیات وجود نداشته باشد و آدمی در دنیا باشد.
هوش مصنوعی: گلها در چمن بیخبر از حال هم هستند و جامهی زیبای سرو تا سر زانو به زمین میرسد.
هوش مصنوعی: بیا با وجودی ساده و بیپرده زندگی کن، چرا که زیبایی و عطر واقعی زندگی از درون تو نشأت میگیرد و هرگونه تزیینی تنها برروی تو اثر میگذارد.
هوش مصنوعی: بوی کل چاشنی مل دارد آن شکرخنده را چه بوی و چه خوشی این جمله به احساس شیرینی و خوشی ناشی از لبخند یا چهره یک فرد اشاره دارد. بوی خوش و لذتبخش عطری که در فضا منتشر میشود، به نوعی بازتابی از شادی و دلنشینی آن فرد است. به عبارت دیگر، لبخند او نه تنها زیباست بلکه حس شیرینی و خوشی را نیز با خود به همراه دارد.
هوش مصنوعی: آب تلخ را با عطر پروردند و نامی زیبا بر آن گذاشتند، زیرا این گل بویی خوش دارد.
هوش مصنوعی: چشمهای او مانند زینتهای مذهبی است و خط زیبای او به زیبایی خط کوفی شباهت دارد، در حالی که خود او همچون هندیها جذاب و دلربا است.
هوش مصنوعی: این خط زیبا و دلربا را هیچکس به این شکل ننوشته است. آیا این کار معجزهای است یا جادو؟
هوش مصنوعی: امروز، مردم به نظارت و مشاهده میپردازند و در این بین، نگاهها به شخصی جلب شده است که در مجلس حضور دارد و همینطور سخنانی شیرین و دلنشین میگوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمر کاک را که خواهد گفت
کای عزیز و گزین برادر دوست
در هوای من اردل تو دوتاست
دل من در هوای تو یک توست
مهر هر کس کهن کهن گشته
[...]
هر چه درکل کون کهنه و نوست
هست مفعول و فاعل همه اوست
صاحبا ماجرای دشمن تو
که کسش در جهان ندارد دوست
گفتهام در سه بیت چار لطیف
زان چنانها که خاطرم را خوست
طنز میکرد با جهان کهن
[...]
ای کریمی که در جهان کرم
بخشش بی ریات عادت و خوست
میزبانی است تازه روی گفت
که همه پشت گرمی من ازوست
پشتم از خدمتت دوتاست چرا
[...]
بالله ار بر تنم بدرّی پوست
هیچ دشمنت را ندارم دوست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.