بخش ۱۱۴ - صبر فرمودن اعرابی زن خود را و فضیلت صبر و فقر بیان کردن با زن
شوی گفتش چند جویی دخل و کشت
خود چه ماند از عمر افزون‌تر گذشت
عاقل اندر بیش و نقصان ننگرد
زانک هر دو همچو سیلی بگذرد
خواه صاف و خواه سیل تیره‌رو
چون نمی‌پاید دمی از وی مگو
اندرین عالم هزاران جانور
می‌زید خوش‌عیش بی زیر و زبر
شکر می‌گوید خدا را فاخته
بر درخت و برگ شب نا ساخته
حمد می‌گوید خدا را عندلیب
کاعتماد رزق بر تست ای مجیب
باز دست شاه را کرده نوید
از همه مردار ببریده امید
همچنین از پشه‌گیری تا به پیل
شد عیال الله و حق نعم المعیل
این همه غمها که اندر سینه‌هاست
از بخار و گردِ باد و بود ماست
این غمان بیخ‌کن چون داس ماست
این چنین شد و آنچنان وسواس ماست
دان که هر رنجی ز مردن پاره‌ایست
جزو مرگ از خود بران گر چاره‌ایست
چون ز جزو مرگ نتوانی گریخت
دان که کلش بر سرت خواهند ریخت
جزو مرگ ار گشت شیرین مر ترا
دان که شیرین می‌کند کل را خدا
دردها از مرگ می‌آید رسول
از رسولش رو مگردان ای فضول
هر که شیرین می‌زید او تلخ مرد
هر که او تن را پرستد جان نبرد
گوسفندان را ز صحرا می‌کشند
آنک فربه‌تر مر آن را می‌کشند
شب گذشت و صبح آمد ای تمر
چند گیری این فسانهٔ زر ز سر
تو جوان بودی و قانع‌تر بدی
زر طلب گشتی، خود اول زر بدی
رز بدی پر میوه چون کاسد شدی؟
وقت میوه پختنت فاسد شدی
میوه‌ات باید که شیرین‌تر شود
چون رسن تابان، نه واپس‌تر رود
جفت مایی جفت باید هم‌صفت
تا برآید کارها با مصلحت
جفت باید بر مثال همدگر
در دو جفت کفش و موزه در نگر
گر یکی کفش از دو تنگ آید به پا
هر دو جفتش کار ناید مر ترا
جفت در یک خرد وان دیگر بزرگ
جفت شیر بیشه دیدی هیچ گرگ
راست ناید بر شتر جفت جوال
آن یکی خالی و این پر مال مال
من روم سوی قناعت دل‌قوی
تو چرا سوی شناعت می‌روی
مرد قانع از سر اخلاص و سوز
زین نسق می‌گفت با زن تا بروز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بررسی موضوعات مربوط به زندگی، قناعت، و درک مرگ می‌پردازد. شاعر با تأکید بر اینکه زندگی کوتاه و پر از ناپایداری است، به انسان‌ها توصیه می‌کند که به جای غم و اندوه، به نعمت‌های خود توجه کنند و بر تقدیر خداوند شکرگذار باشند. او می‌گوید که هر رنجی از مرگ ناشی می‌شود و بنابراین باید با آگاهی از این حقیقت زندگی کنند.
شاعر همچنین اشاره می‌کند که قناعت و پذیرش شرایط زندگی از عاقلانه‌ترین رفتارهاست و هرکس که به قناعت بپروارد، زندگی شیرین‌تری خواهد داشت. او به تفاوت میان انگیزه‌های انسانی و دوگانگی‌های زندگی می‌پردازد و تأکید می‌کند که انسان باید به دوستی و همکاری با دیگران بپردازد تا زندگی‌اش با مصلحت پیش برود.
در نهایت، شاعر به نیکی و قناعت به عنوان راهی برای رسیدن به آسایش و خوشبختی اشاره می‌کند و با بیان داستان‌ها و تمثیل‌هایی، اندیشه‌های خود را به‌طور زیبا و جذاب منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: او از او می‌پرسد که چقدر برای به دست آوردن مال و منال تلاش کرده‌ای و اکنون از عمرت چه چیزی باقی مانده است؟ زمان زیادی از زندگی‌ات گذشته و آیا از آن بهره‌ای برده‌ای؟
هوش مصنوعی: عاقل به کم و زیاد زندگی توجه نمی‌کند، زیرا هر دو مانند سیلی هستند که از کنار او می‌گذرد و بر او تأثیری ندارد.
هوش مصنوعی: چه به آرامی و چه به طوفان تیره، چون لحظه‌ای از او باقی نمی‌ماند، از آن سخن مگو.
هوش مصنوعی: در این دنیا هزاران موجود زنده وجود دارند که با خوشی و آرامش زندگی می‌کنند، بدون اینکه دچار پیچیدگی یا مشکلاتی شوند.
هوش مصنوعی: فاخته بر روی درخت شکرگزاری می‌کند و خدا را سپاس می‌گوید، در حالی که شب هنوز آماده نشده است.
هوش مصنوعی: بلبل به ستایش خداوند می‌پردازد و می‌گوید که ای پاسخ‌دهنده، من به تو اعتماد دارم که روزی‌ام بر عهده‌ی توست.
هوش مصنوعی: شاه دوباره دستش را به سوی امیدها دراز کرده و از همه چیزهای مرده و ناامیدکننده فاصله گرفته است.
هوش مصنوعی: از یک پشه کوچک تا یک فیل بزرگ، همه مخلوقات زیر نظر خداوند هستند و او بهترین سرپرست و تامین‌کننده است.
هوش مصنوعی: غم‌هایی که در دل‌ها جمع شده‌اند، ناشی از فشارها و آلودگی‌های زندگی ماست.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که ما را آزار می‌دهد، مانند داسی است که ریشه‌های دل‌های ما را قطع می‌کند. این وضعیت به شکلی به وجود آمده که ما را به وسواس و نگرانی کشانده است.
هوش مصنوعی: بدان که هر زحمتی که از مرگ ناشی می‌شود، تنها بخشی از خود مرگ است. اگر راه حلی برای آن وجود دارد، باید خود را از آن رنج رها کنی.
هوش مصنوعی: وقتی که نمی‌توانی از قسمت‌های مرگ فرار کنی، بدان که تمام آن مرگ بر سرت آوار خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است مرگ شیرین به نظر برسد، بدان که خداوند همه را به زیبایی و محبت می‌آراید.
هوش مصنوعی: دردها ناشی از مرگ هستند، بنابراین ای فضول، روی خود را از پیامبر برنگردان.
هوش مصنوعی: هر کسی که به لذت‌های زودگذر دنیا چسبیده، در حقیقت با تلخی زندگی مواجه است. آن کسی که فقط به جسم و ظواهر توجه دارد، به واقع به عمق و ارزش‌های معنوی زندگی دست نمی‌یابد.
هوش مصنوعی: گوسفندان را از دشت می‌برند و آن‌هایی که چاق‌تر هستند، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: شب به پایان رسید و صبح فرا رسید. ای تمر، چرا به این داستان طلایی ادامه می‌دهی؟
هوش مصنوعی: شما در جوانی ساده‌دل و راضی بودید، اما حالا که به طلا و ثروت علاقه‌مند شده‌اید، فراموش کرده‌اید که خودتان زمانی پر از آرامش و رضایت بودید.
هوش مصنوعی: چرا وقتی که میوه‌ات رسیده و باید شیرین و خوشمزه باشد، خراب و بی‌مزه شده‌ای؟ زمان برداشت میوه، تو فاسد شده‌ای.
هوش مصنوعی: میوه‌ات باید شیرین‌تر شود، مانند رشته‌ای درخشان، و نباید به عقب برگردد.
هوش مصنوعی: برای اینکه امور به خوبی پیش برود، لازم است که هماهنگی و هم‌سویی میان هم‌تایان وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: انسان‌ها باید در ویژگی‌ها و رفتارهای خود شبیه به یکدیگر باشند، مانند دو جفت کفش که باید به یکدیگر تناسب داشته باشند.
هوش مصنوعی: اگر کسی یک کفش را از دو تنگ پا کند، هیچ‌کدام از آنها برای او کارایی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: در اینجا به تضاد بین دو نوع موجود اشاره شده است. یک زوج با یکدیگر و نسبت به دیگری بزرگ‌تر و قوی‌تر از آنهاست. همچنین، اشاره به دیدن شیر در جنگل و نبود گرگ وجود دارد که نشان‌دهنده تسلط و برتری شیر بر محیط خود است.
هوش مصنوعی: اگر یک طرف بار شتر پر باشد و طرف دیگر خالی، هیچ‌گاه نمی‌توان به تعادل رسید.
هوش مصنوعی: من به سمت قناعت و رضایت تو می‌روم، پس چرا تو به سمت نافرمانی و آلودگی می‌روی؟
هوش مصنوعی: مردی که قانع و راضی بود، به خاطر دلگرمی و عشقش، با همسرش از روی سادگی و بی‌پرده‌گویی در مورد زندگی‌شان صحبت می‌کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.