از سبزهٔ خطّت ورق گل رقمی یافت
وز سرو قدت فتنه به عالم علَمی یافت
اکنون دل و نقش دهن تنگ تو کز وی
بسیار طلب کرد نشانیّ و نمی یافت
دل پیش قدت سرو سرافراز چمن را
از شیوهٔ صاحب قدمی بی قدمی یافت
آزرده چنانم که ز حال دل ریشم
هرکس که شد آگه به حقیقت المی یافت
ای نی به تو گرم است دگر جان خیالی
کز نالهٔ دلسوز تو بیچاره دمی یافت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و تاثیرگذاری عشق و دلشکستگی است. شاعر از زیبایی معشوق خود، که به سبزه و سرو شبیه است، سخن می‌گوید و از حال دل خود که در اثر این عشق به تنگنا رسیده، ابراز ناراحتی می‌کند. شاعر با اشاره به اینکه دلش در جستجوی نشانه‌ای از معشوق است، نشان می‌دهد که عشق او عمیق و دردناک است. همچنین او به احساساتی چون ناامیدی و غم خود اشاره می‌کند و از ناله‌های دلش، که ناشی از این عشق ناکام است، سخن می‌گوید. در کل، این شعر به بیان زیبایی‌های عشق و در عین حال درد و رنجی که با خود به همراه دارد، می‌پردازد.
هوش مصنوعی: از سبزه‌ی خط تو، برگ گلی به یادگار مانده و از قامت تو، دنیایی از زیبایی و جذابیت پدید آمده است.
هوش مصنوعی: اکنون دل و حالت دلم به خاطر تو، که از او نشانه‌های زیادی می‌خواستم، اما چیزی پیدا نکردم.
هوش مصنوعی: دل، به خاطر زیبایی و قدبلندی تو، حتی درختان سرو را که نماد سرسبزی و خوشبختی هستند، از راه و ذوق کسانی که تجربه و قدمتی در این زمینه دارند، حسرت می‌خورد.
هوش مصنوعی: من به شدت آزرده‌ام و به قدری دردمند هستم که هر کس از حال و وضعیت من باخبر شود، حقیقت درد و رنج من را درک خواهد کرد.
هوش مصنوعی: ای نی، من به تو وابسته‌ام و دلم به یاد تو گرم است، زیرا با ناله‌های دلسوز تو، آن بیچاره لحظه‌ای آرامش یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.