تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل زدند
جان گدازان سکّهٔ محنت به نام دل زدند
در مقام غم چو بزم امتحان آراست عشق
خویش را ارباب دل بر شربت قاتل زدند
ای بسا کشتی که بشکستند سیّاحان راه
تا قدم زاین ورطهٔ خون خوار بر ساحل زدند
آفرین بر راه بینانی که شبهای رحیل
ناغنوده کوس رحلت زاین کهن منزل زدند
اوّل از حرف جنون نام خیالی نقش شد
چون رقم بر نامهٔ رندان لایعقل زدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان تجربیات و احساسات عمیق انسانی می‌پردازد. او اشاره می‌کند که انسان‌ها به خاطر عشق و درد دل، در تلاش برای درک زندگی و زیبایی‌ها هستند. عشق در مقام غم و امتحان قرار گرفته و انسان‌ها برای رسیدن به عشق یا جستجوی حقیقت، خود را در معرض خطر قرار می‌دهند. شاعر همچنین به شکست‌های راه سفر و کشتی‌هایی که از بین رفته‌اند اشاره می‌کند و به روشنی می‌گوید که دانایی و آگاهی در شبهای تلخ زندگی, باید با شجاعت و دقت صورت گیرد. در نهایت، او به حالت جنونی اشاره می‌کند که منجر به بروز خیالات و نقش‌هایی می‌شود که در ذهن انسان‌ها شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: تا هنگامی که اهل هنر به زیبایی‌ها و جهان مادی پرداختند، روح‌های بی‌تاب و دلسوخته به نام «دل»، نشانه‌های سختی و رنج را معرفی کردند.
هوش مصنوعی: در زمانی که غم بر دل حاکم شد و حالتی از آزمایش پیش آمد، عشق خود را به عنوان بهترین چیز در دل، بر نوشیدنی خطرناک نهادند.
هوش مصنوعی: بسیاری از کشتی‌ها توسط جستجوگران دریا شکسته شدند، تا اینکه آنان توانستند پا به این کناره پرخطر بگذارند.
هوش مصنوعی: ستایش بر راهنمایانی که در شبهای سفر، پیشا پیش به صدا درآوردند که وقتی برای ترک این مکان قدیمی و آشنا است.
هوش مصنوعی: ابتدای ماجرا با واژه جنون شروع می‌شود و نامی خیالی به تصویر کشیده می‌شود. این مانند این است که آن نام، بر روی کاغذی که پر از خطوط و نشانه‌های بی‌معناست، نوشته شده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.