از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد
چون نی که به سوز خود گرم است و دمی دارد
گو تیغ مکش هر دم بر غیر که از غیرت
پیوسته دل ریشم بر جان المی دارد
از تیره شب بختم غافل منشین امروز
کز سنبل تر خطّت بر مه رقمی دارد
سر در قدمش افکن ای دل که در این گلشن
چون سرو سرافراز است هر کاو قدمی دارد
از زهد ملاف ای دل کاندر صفت رندی
خوش نیست خیالی را با هرچه غمی دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان غم و دردی از دل انسان‌ها می‌پردازد. او با تشبیه به نی که به خاطر سوز خود گرم است، می‌گوید هر کس که غمی در دل دارد، در واقع به حیات خود ادامه می‌دهد. همچنین اشاره می‌کند که نباید به دیگران آسیب زد، زیرا خود دلش پر از درد و رنج است. شاعر همچنین به تقدیر و سرنوشت اشاره می‌کند و توصیه می‌کند که نباید از حال امروز غافل بود، چرا که زیبایی‌ها و فرصت‌ها در اطراف ما وجود دارند. در نهایت، او به دل خود می‌گوید که باید در مقابل زیبایی‌های زندگی سر خم کند و به نکات منفی و زهد بیهوده اهمیت ندهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش غم و ناراحتی دارد، مانند نی است که با سوز و آتش درونش گرم می‌شود و وقتی که صدایی از خود درمی‌آورد، گویی در حال ناله و زاری است.
هوش مصنوعی: تیغ را هر لحظه بر دیگران نکش، چون از غیرت دل من همیشه آغشته به درد و رنج است.
هوش مصنوعی: امروز از خوشبختی خود غافل نشو، زیرا گلی که از شب تیره به دست آمده، بر چهره ماه اثر می‌گذارد و نشان خوشبختی را به جا می‌گذارد.
هوش مصنوعی: ای دل، سر خود را به پای او بگذار، زیرا در این باغ زیبا مانند درخت سروی است که هر کسی در اینجا قدم برمی‌دارد و مورد احترام قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: از زهد و پارسایی ملا، ای دل، بدان که در وصف رند و بازیگوشی، خوب نیست که به خیال کسی آویخته شوی که با هر غمی دست به گریبان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.