اگر در جلوه می‌آری سمند باد جولان را
بفرما تا فرو روبم به مژگان خاک میدان را
مکن عیب تهیدستان که در بازار سرمستان
گدا باشد که بفروشد به جامی ملک سلطان را
چرا از کعبه برگردم که گر خاری بود در ره
برآرم آه و در یک دم بسوزانم مغیلان را
اگر همچون خضر خواهی که دایم زنده‌دل باشی
روان در پای جانان ریز اگر دستت دهد جان را
به فردوسم مکن دعوت که بی‌آن حور مه‌پیکر
کسی کو آدمی باشد نخواهد باغ رضوان را
به بوی لعل میگونش به ظلماتی در افتادم
که گر میرم ز استسقا نجویم آب حیوان را
چمن‌پیرا اگر چشمش بر آن سرو روان افتد
دگر بر چشمه ننشاند ز خجلت سرو بستان را
مگر باد سحرگاهی هواداری کند ورنی
نسیم یوسف مصری که آرد پیر کنعان را
چو مستان حرم خواجو جمال کعبه یاد آرد
ز آب چشم خون‌افشان کند دریا بیابان را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عشق اشاره دارد و شاعر در آن احساسات عمیق خود را به تصویر می‌کشد. او از قدرت عشق و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و برای رسیدن به او حاضر است از هر چیزی بگذرد. شاعر در مورد رنج‌های ناشی از دوری از محبوب و اهتمام به او اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز بدون عشق والای معشوق ارزش ندارد، حتی بهشت. در این بین، تشبیهات زیبا درباره طبیعت و احساسات انسانی به کار رفته است که به عمق عواطف و اندیشه‌های شاعر اشاره می‌کند. در نهایت، این شعر به جستجو و longing برای عشق و زیبایی زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر در مقابل من می‌آیی، ای باد نادی که همچون اسب تیزپا می‌دوی، رخصت بده تا با مژگانم غبار میدان را پاک کنم.
هوش مصنوعی: به عیوب و کمبودهای تهیدستان توجه نکن، چرا که در فضای شلوغ و شاد بازار، فردی که در ظاهر گدا به نظر می‌رسد، ممکن است چیزی ارزشمند مانند ملک سلطان را به فروش بگذارد.
هوش مصنوعی: چرا باید از کعبه دور شوم، وقتی که اگر در مسیرم خاری بیافتم، با آهی آن را برمی‌دارم و در یک لحظه تمامی دشواری‌ها را از بین می‌برم؟
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی همیشه شاداب و زنده‌دل باشی همچون خضر، باید جان و روح خود را در عشق و محبت محبوب بگذاری، اگر او به تو اجازه دهد.
هوش مصنوعی: به بهشت من دعوت نکن، زیرا بدون آن حوری زیبا هیچ‌کس که انسان باشد، نمی‌خواهد باغ رضوان را.
هوش مصنوعی: به خاطر عطر خوش لعل او در دنیایی تاریک فرورفته‌ام، جایی که اگر هم از تشنگی بمیرم، به دنبال آب حیات نخواهم گشت.
هوش مصنوعی: اگر چمن‌پیر از زیبایی سرو روان خیره شود، از شرم دیگر بر چشمه نمی‌نشیند تا سرو بستان را ببیند.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است در صبح زود، بادی یاری‌رسان باشد؟ یا نسیمی مانند نسیم یوسف مصری باشد که پیرکنعان را به حرکت درآورد؟
هوش مصنوعی: چنان که دیوانگان حرم خواجو، زیبایی کعبه را به یاد می‌آورند و از شدت احساس، اشک‌هایشان همچون خون می‌ریزد، دریا را به بیابان تبدیل می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو بگشاید نگار من دو بادام و دو مرجان را
بدین نازان کند دل را بدان رنجان کند جان را
من و جانان به جان و دل فرو بستیم بازاری
که جانان دل مرا داده است من جان داده جانان را
چو نار کفته دارم دل بنار تفته آگنده
[...]
چو عاشق شد دل و جانم رخ و زلفین جانان را
دل و جان را خطرنبود دل این را باد و جان آن‌را
من از جانان دل و دین را به حیلت چون نگه دارم
که ایزد بر دل و جانم مسلط کرد جانان را
نگارینی که چون بینی لب و دندان شیرینش
[...]
زهی سر بر خط فرمان تو افلاک و ارکان را
چوچابک دست معماری است لطفت عالم جان را
ز ابر طبع لولوء بخش و باد لطف تو بوده
بروز مفلسی بنشانده ی دریا و عمان را
تو کوه گوهری در ذات و من هرگز ندانستم
[...]
رسید آن شه رسید آن شه بیارایید ایوان را
فروبرید ساعدها برای خوب کنعان را
چو آمد جان جان جان نشاید برد نام جان
به پیشش جان چه کار آید مگر از بهر قربان را
بدم بی‌عشق گمراهی درآمد عشق ناگاهی
[...]
گه از می تلخ می‌کن آن دو لعل شکرافشان را
که تا هر کس به گستاخی نبیند آن گلستان را
کنم دعوی عشق یار و آنگه زو وفا جویم
زهی عشق ار به رشوت دوست خواهم داشتن آن را
بران تا زودتر زان شعله خاکستر شود جانم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.