من که خاقانیم به منت شاه
پشت خم کردهام ز بار عطا
شاخ را پشت خم کند میوه
هم ز فیض سحاب و بر صبا
شکر دارم که فیض انعامش
داد نان پاره و آبروی مرا
مرغ کابی خورد به کشور شاه
کند از بهر شکر سر بالا
من که نان ملک خورم به سجود
سر به زیر آرم از برای دعا
همه کس ز آسمان کند قبله
پشت گرداند از رکوع دوتا
و آسمان بر درش سجود آورد
گفت سبحان ربی الاعلی
جود شاه ارچه رزق را سبب است
لیکن آن را مسبب است خدا
حسب رزق از خدای دارم و بس
حسبنا الله وحده ابدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به نعمتهای الهی و لطف شاه اشاره میکند. او خود را از خاقانیان میداند و به خاطر عطای شاه سر به زیر دارد. مانند میوهای که به خاطر بارش باران خم میشود، او نیز به فیض و رحمت خداوند و شاه شکرگزاری میکند. او در عین حال تأکید میکند که رزق و روزی را تنها از خداوند میداند و از نعمتهای او خرسند است. شاعر با اشاره به سجود آسمان و اشاره به خداوند، بر این نکته تأکید میکند که جود و انعام شاه تنها سبب رزق است و اصل و مسبب اصلی خداوند است. در پایان، او تأکید میکند که تکیهگاه او تنها خداست.
هوش مصنوعی: من که در مقام اعلی و قدرت قرار دارم، به خاطر الطاف و بخششهای شاه، سر فرود آوردهام و متواضع شدهام.
هوش مصنوعی: درختان به واسطه بارش باران و نسیم، میوههایی را پرورش میدهند که به شکوفایی و رشد آنها کمک میکند.
هوش مصنوعی: سپاسگزارم که نعمتش را به من بخشید و نان و آبرویم را حفظ کرد.
هوش مصنوعی: مرغ کابی به سرزمین پادشاه رفت و به خاطر شکر، سرش را بالا گرفت.
هوش مصنوعی: من که از نعمتهای سلطنت استفاده میکنم، در حال دعا سرم را به خاطر پرستش و احترام به زمین میسایم.
هوش مصنوعی: همه مردم به آسمان نگاه میکنند و در حالتی که دو زانو نشستهاند، از روی تعظیم و احترام، به آن جا توجه دارند.
هوش مصنوعی: آسمان در برابر درگاه او به خضوع درآمد و گفت: پاک است خداوند برتر.
هوش مصنوعی: خدمات و generosity شاه اگرچه باعث تأمین روزی مردم است، اما در حقیقت خودِ خداوند است که این روزی را فراهم میکند.
هوش مصنوعی: من فقط به رزق و روزی که از طرف خداوند نصیبم میشود اکتفا میکنم و به جز او به هیچکس دیگری تکیه نمیکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
آبدان گشت نیلگون رخسار
و آسمان گشت سیمگون سیما
چون بلور شکسته، بسته شود
[...]
دوش در روی گنبد خضرا
مانده بود این دو چشم من عمدا
لون انفاس داشت پشت زمین
رنگ زنگار داشت روی هوا
کلبه ای بود پر ز در یتیم
[...]
بادبان برکشید باد صبا
معتدل گشت باز طبع هوا
خاک دیبا شدست پر صورت
جانور گشته صورت دیبا
شاخ چون کرم پیله گوهر خویش
[...]
در چمنهاش بلبلان ، گویا
نغمهشان جمله «ربنا الاعلی»
نور دین نور عین مهر و وفا
آفریده شده ز لطف خدا
هر که از مهر و از وفا زاید
زو نیاید بعمر جور و جفا
نور دین را هر آینه نکند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.