عباس در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۶ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۰۵:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:
دل که آیینه شاهیست غباری دارد
بیت بالا اشتباه درج گردیده است!!!!
و این بیت باید اینگونه نگاشته میشد:
دل که آیینه صافیست غباری دارد
شمس الدین.ه در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۴:
در مصرع دوم "عشق "دوم و "مرد" دوم زیادی است
صحیح آن چنین است:
چیست عشق و کیست مرد و درد چیست
رسته در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۸:۰۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۰۲ - ذکرخیال بد اندیشیدن قاصر فهمان:
موضوع: تصحیح به دون مدرک
مثنوی چاپ نیکلسون در پیش روی من است و بیت 4235 آن چنین است:
از مقامات تبتّل تا فنا
پایه پایه تا ملاقات خدا
ممکن است که نوشته ی آقای مسعود اقالیمی هم مطابق نسخه ی دیگری باشد ولی ایشان منبعی را ذکر نکرده اند و مطابق قاعده ای که خود شما گذاشته اید به دون ذکر منبع نمی بایستی این تصحیح را انجام می دادید.
---
پاسخ: ممنون! «پله پله» را از متن برداشتم و «پایه پایه» را بازگرداندم. جهت سهولت جستجو و یافته شدن بیت برای کسانی که عبارت معروف «پله پله تا ملاقات خدا» را جستجو میکنند «پله پله» را به صورت عبارت جایگزین باقی گذاشتم.
شمس الدین در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۴:۰۱ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹:
در مصرع ششم "به هر "اشتباه و" بهر "با قتح" با "صحیح است .یعنی از بهرصید پشه تو را طعن میکنند .بهر صید پشه دنباله مصرع قبل است .
در مصرع هشتم ویرگول باید بعد از "بر گذر نه دام "باشد نه بعد از "نه". یعنی بر گذر گاه باز دام نه
---
پاسخ: با تشکر، تصحیحات لازم مطابق فرموده اعمال شد.
شمس الدین در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹:
در مصرع ششم "به هر "اشتباه و "بهر" با قتح" با" صحیح است.و در مصرع هشتم ویرگول باید بعد از "نه دام "باشد نه بعد از بر گذر .
مصرع هشتم یعنی در راه گذار دام را برای مرغ اسمان...
و مصرع ششم یعنی از" بهر صید پشه "دنباله مصراع قبل است .تو را از بهر صید پشه طعن میکنند
ف-ش در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۰۸:۴۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶:
می نوش ندانی زکجا آمده ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت
طبق ظاهر تعلیمات مذهبی انگار آدم میداند از کجا آمده و به کجا میرود اما این باور های سطحی حقیقت موضوع را نمیرساند وفرقی با ندانستن ندارد اگر باورهای القائی جوابگو بود مساعی سی چهل ساله اهل معرفت برای دانستن حقیقت ضرورتی نداشت حافظ که دهها سال سلوک داشته میگوید:
در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت
معلوم میشود هدایت حقیقی وشهود حقیقت خیلی مشکل حاصل میشود وموضوع ندانی زکجا آمه ای وبه کجا خواهی رفت برای ما کاملادرست است در زمان پیامبران از صد یکی هدایت نمشد واگر حالاباور کردن سهل است بواسطه سنت آباء واجداداست نه دانستن حقیقی وضع همه مذاهب در عالم چنین است
حمیدرضا در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۴ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۲۰:۳۹ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » ترکیبات » در هجو ملا فهمی:
@ناشناس:
مشکلی که وجود دارد، ردیف و قافیهی شعر است که با این جایگزینی مشکلدار میشود، مگر آن که در نسخ دیوان وحشی این گونه آمده باشد.
حمیدرضا در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۴ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۲۰:۲۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۳۷ - حکایت مارگیر کی اژدهای فسرده را مرده پنداشت در ریسمانهاش پیچید و آورد به بغداد:
@لاله و @ف.ش :
با تشکر، «جنگلها» با «جنگها» جایگزین شد.
مهدی یار در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۴ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۸:۴۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵:
با سلام
به نظر بنده این تعابیر خیام از می و می نوشی اصلا معنای حقیقی می را ندارد چنانچه حضرت حافظ می فرماید :
دل و دنیا عقل و هوشم همه را به آب دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی
اینها منظور خود را اینگونه بیان کردند که همه وجودشان برای محبوب اذلی است و در اکثر تعابیرشان از ساقی منظور یزدان است.
مسعود اقالیمی در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۲:۴۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۰۲ - ذکرخیال بد اندیشیدن قاصر فهمان:
در بیت نهم ، مصراع دوم اینگونه صحیح است :
از مقامات تبتل تا فنا
پله پله تا ملاقات خدا
---
پاسخ: بنا به پیشنهاد شما «پایه پایه» در بیت مذکور با «پله پله»جایگزین شد.
پری کوچک غمگین در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۲:۲۵ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۸:
در بیت سوم بایست به جای واژه ی«گر» کلمه ی «گرد» قرار گیرد.
---
پاسخ: با تشکر، انجام شد.
اعظم در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۰:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۳:
در مصرع دوم بیت اول بین دل و رهافاصله بگذارید
با تشکر از سایت خوبتان
---
پاسخ: با تشکر از اشارهی شما، در مصرع اشاره شده «دل رها» درست نیست، یا «دل را» باید باشد یا «دلها»، که فعلاً «دل را» گذاشتیم.
حسام در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۳ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۰۲:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:
استاد شجریان در آلبوم بیداد این غزل را اجرا کرده اند. آلبومی که از شاهکارهای ایشان است...
شهرام آقایی پور در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۱۴:۱۶ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۶ - در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی:
این همان شعری است که احمدقوام(جناب اشرف)با تغییری در بیت دوم خطابه ی معروف خودرا درتاریخ30 تیرماه1331شروع کرد.کشتیبان را سیاستی دگر آمد.....
ناشناس در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱ آذر ۱۳۸۷، ساعت ۰۴:۵۸ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » ترکیبات » در هجو ملا فهمی:
در بخش یکی مانده به آخر، نگویم به جای بگویم صحیح است:
بگذار که من خموش باشم
سد فقره بلعجب نگویم
بگویم اینجا بی معنی است
م-ب در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۳۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
میگن خدا همه چی رو از روز اول تنظیم میکنه. اگه اینطوره من چکارم. پس دیگه اختیار چه معنی داره
اگه خدا میدونه و خودش اینجوری خواسته که من بهشتی باشم یا جهنمی . حداقل تو این این دنیا خوش بگذرونیم
مازیار در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱:
کسی از اون دنیا مستند خبر نیاورده
یهو دیدن مردین و همه چی سرکاری بود
نه بهشت بود و نه جهنم و نه حوری
حداقل تو این دنیا خوش بگذرونین
محمد رضا اسکندری در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۱:۰۶ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۲:
هر چی فکر میکنم فقط امام حسین (ع) به ذهن آدم می آید
ف-ش در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۰۸:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۳۷ - حکایت مارگیر کی اژدهای فسرده را مرده پنداشت در ریسمانهاش پیچید و آورد به بغداد:
طبق مآخذ دربیت 18 جنگها درست است
- در ۱۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۳:۴۳ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۸:
احتمالا مصرع دوم باید این گونه باشد :
چه توان کرد که کان نمک است