ویدا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۵۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۵ - این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام:
12سال گذشت و من داغون تر از قبلم پدر/رضا چون پدر داره به ما فخر میفروشه-بابا تو چرا تنهام گذاشتی اخه!!!!!!!!!!!!!!!!
مهدی رضائی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب دوم در احسان » بخش ۱۸ - حکایت:
"ولی بی مروت,چو بی بر درخت"یعنی مثل درخت بی میوه"لطفا بین دو وازه ی" چو "و "بی" فاصله بگذارید تا معنا و وزن شعر درست شود
الهام در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
سلام آقای امین کیخا!
نمیدانم چه حرفی از من باعث شده مرا تندخو و پند ناشنو بدانید! مثل اینکه حرفی مخالف زدن اینجا حمل بر بی ادبیست!
من اگر مخالفتی کردم به خاطر خودپسندی و خودبرتربینی هرگز نبوده است، فقط میخواستم چند صدایی حاکم باشد تا خوانندگان حاشیه ها فکر، مطالعه و انتخاب کنند. خواهش میکنم همه چنین باشیم و صداهای مخالف را بتابیم. من هم این چند وقت بنا به دلایلی وسوسۀ یادداشت نوشتن داشتم ولی ازین به بعد ترجیح میدهم بیشتر بخوانم تا بنویسم و افسوس فرصتها بخورم.
هیچکس کامل نیست و این مرا به آن میدارد که بخوانم و بخوانم و...
سپاسگزار
مرتضی قاسمی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۲۹ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۷۹ - دماوندیۀ دوم:
در بیت آخر «ز بن» خطا و «زین» صحیح است.
دکتر در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۰۶:
زمن جمع مکسر زمان است. یعنی زمان ها
رضا سعدی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۵۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
البته شما را به خواندن .... دعوت می کنم.
رضا سعدی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۴۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
درود بر دوست عزیز جناب گوهری
شما رابه ویکی پدیای پارسی، در توضیح نهنگ، همچنین لغت نامه های معتبر فارسی از جمله دهخدا، دعوت می کنم:
ویکی پدیا:
«تمساح واژه ای است که برای نامیدن انواع مختلف کروکودیل از جمله کایمن و الیگاتور استفاده می‌شود. در گذشته واژه نهنگ به جای تمساح استفاده می‌شد اما در قرن بیستم نهنگ به واژه ای برای نامیدن وال‌ها تبدیل شد و تمساح جای آن را در معنی کروکودیل گرفت.»
دهخدا:
«... نهنگ همان جانوری است که در لاتینی کروکودیلوس و در عربی تمساح خوانند، نهنگ رود گنگ در هندوستان گاویال و نهنگ سرزمین های گرم آمریکا الیگاتور خوانده می شود و کروکودیل در زبانهای اروپائی نهنگ افریقائی است ». نهنگ را با وال [ = بال ] که در شعر فرخی با هم آمده نبایداشتباه کرد. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ) :
ز آن می که گر سرشکی زآن برچکد به نیل
صد سال مست باشد از بوی آن نهنگ .»
سفرنامه ناصرخسرو نیز منبع خوبی برای تمییز نهنگ از بال است.
رحیم غلامی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۶ - در صفات ذات اقدس باری:
با سلام . به جز از دیدن صنعت نبود عادت چشمم
مرتضی قاسمی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۷۹ - دماوندیۀ دوم:
سه بیت مانده به آخر، مصراع دوم: «ییوند» خطا و «پیوند» صحیح است.
رحیم غلامی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۷ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۷۳ - در مدح خواجه ابوسهل زوزنی:
با سلام. گل دو روی به اشتباه گل دور وی نوشته شده است.
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:
دفتر دپتر بوده است و منشی دپتر دار
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:
باطل به فارسی می شود دروغ یا دروند ولی تباه هم می شود گفت .
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:
باره به معنی دیوار قلعه هم همان واره و وال است ،
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:
Wall همان دیوار است که یک دی افزون دارد .
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹:
فضل را پیشتر دهش و دهشمندی و فضیلت را نیز فزایستگی می گفته اند . که دهش بیشتر فضل پروردگار است و فزایستگی بیشتر فضیلت مردم زادگان
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
با درود به بانو الهام
ما مدتی است اینجا می نویسیم و با نرمشپذیری و پند نیوشی روزگار می گذرانیم ، دوست دارم شما هم بنویسید ولی با ما مروت و با دیگران مدارا کنید . چشم براه نوشته های زیبنده شما می مانیم .
Nazila در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۱:
غمهای تو بسیار شد و خوار شد
dorost nist
خوار نشد
dorost ast
مرتضی قاسمی در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳۳ - در منقبت مولای متقیان:
ــ در بیت هشتم، مصراع دوم «عشق ن» خطا و «عشق تو» صحیح است.
ــ در بیت یازدهم، مصراع دوم «چه‌رن» خطا و «چون» صحیح است.
ــ در بیت هفدهم، مصراع دوم «وآنگه» خطا و «وآن‌که» صحیح است.
ــ در بیت هجدهم، مصراع دوم «دونا» خطا و «دوتا» صحیح است.
ــ در بیت نوزدهم، مصراع دوم «کر» خطا و «گر» صحیح است.
ــ در بیت بیستم، مصراع اول، «کر» خطا و «گر» صحیح است. همچنین «*رشی» خطا و «خوشی» صحیح است.
ــ در بیت بیستم، مصراع دوم «برک» خطا و «برگ» صحیح است.
ــ در بیت بیست‌وچهام، مصراع دوم «کر» خطا و «گر» صحیح است.
ــ در بیت بیست‌وششم، مصراع دوم «کیر» خطا و «گیر» صحیح است.
ــ در بیت بیست‌وهشتم، مصراع اول «کر» خطا و «گر» صحیح است.
ــ در بیت سی‌ویکم، مصراع دوم «فمر» خطا و «قمر» صحیح است.
ــ در بیت آخر، مصراع اول «سیستانی» خطا و «سَکِستانی» صحیح است.
شهریار۷۰ در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
دوستان اگر برنامه‌های استاد حسین آهی را از رادیو فرهنگ و پیام دنبال کرده باشید ، به حرف‌های من را تایید می کنید
با استناد به برنامه شنبه 92/7/20 در رادیو پیام ساعت 22 (قابل دانلود از سایت radiopayam.ir)
ایشان با دلیل و مدرک به طور دقیق ثابت کردند که "کشتی نشتگانیم" ، "خوبان پارسی‌گوی" و در ادمه‌ی همین بیت به جای رندان ، "پیران" شکل صحیح ، بامعنی و برخوردار از نسخ قدیمی‌تر و متعددتر است.
کشتی‌های قدیمی همه با باد کار می‌کردند و اگر بادی نمی‌آمد تا مدت‌ها اهل کشتی باید می‌نشتند و منتظر می‌ماندند ، در کشتی شکسته کسی نمی تواند بنشیند ، اساسا بنشیند که چه شود ؟ غرق شود آیا؟
در مورد ترکان پارسی‌گوی یا خوبان پارسی‌گوی باید این نکته را در نظر بگیرید که منظور افرادی زیبارویی خارجی هستند که به ایران آمده و به زحمت پارسی حرف می‌زنند که خود این لغزش در حرف زدن فارسی خواه ناخواه زیبایی و جذابیتی خاص به سخن می‌دهد.
رندان پارسا اساسا بی معنی است و متناقض است نه از نوع متناقض‌نمای ادبی ، از نوع واقعا منطقی و اصولی که با مفردات سخن خواجه حافظ اساسا هم‌خوانی ندارد ، آدمی وقتی پیر می‌شود رو به پارسایی و زهد می‌برد و مشخص است که منظور حافظ این است که ای افراد مسن و گوشه گیر که الان دنبال زهد هستید بیایید با خارجی‌هایی که فارسی حرف می‌زنند هم‌صحبت شوید تا عمر بیشتری بگیرید.
همانگونه که مشخص است ، بخشندگان عمر هم در این بیت مهر تاییدی بر این مدعا می‌نهد.
امین کیخا در ۱۲ سال قبل، دوشنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸: