مهدی کریمی در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۱۱ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۷:
بیت نخست اسلوبِ معادله دارد . همانطور که از بیداد نسیم پیراهن گل اک شده است ، از خنده ی بی وقت دلِ پسته دو نیم شده است .
مرصاد در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۳۱ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۵۱ - داستان کودک مجروح:
با سلام
بیت دشمن دانا که غم جان بود/بهتر از آن دوست که نادان بود
در شعر وجود ندارد.دلیلش را مو خواهم...
راویان در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳:
سلام
این غزل همچنان که در دیوان ناصر بخارایی توضیح داده شده و قبل تر از آن آقای دکتر پرویز خانلری طی مقاله چاپ شده در مجله سخن سال 1345 نوشته‌اند، از حافظ نیست و سراینده آن ناصر بخارایی، شاعر همدوره حافظ است. و دیگر آنکه آقای ابتهاج هم در جدیدترین تصحیح دیوان حافظ به سعی سایه این غزل را نیاورده‌اند، و جالب‌تر آنکه حتی در قسمت غزل‌های مشکوک نیز که به حافظ منسوب است و در فصل آخر آورده‌اند، این غزل نیست.
لذا پیشنهاد می‌شود؛ اگر مشی گنجور بر آن است که طبق تصحیحات قدیمی حفظ امانت کند! لااقل یک بخش در سایت با نام یافته های جدید و یا هرنام دیگر ایجاد نمایند و اشعاری را که صحت آن در انتساب نام شاعر مشخص گردیده، در آن بخش درج نمایند. اینجانب نیز ده ها مورد از آن را با ذکر مأخذ تقدیم خواهم نمود.
ضمناً چند مورد از آن را می‌توانید در لینک زیر مشاهده نمایید.
پیوند به وبگاه بیرونی/
سیاوش در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۵۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷ - دیوان و دیوانه:
وزن مصرع دوم از بیت اول مشکل داره.
... در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰۴ - در خواب گفتن هاتف مر عمر را رضی الله عنه کی چندین زر از بیت المال به آن مرد ده کی در گورستان خفته است:
خواب معمولاً در ادبیات عرفانی ابزار شهود هست. به ویژه خواب های غیر طبیعی که بر شخص وارد میشن. همونطور که در داستان پادشاه و کنیز هم ناگهان خوابی بر پادشاه عارض میشه و همونجا پیری رو میبینه.
البته به نظر میرسه خواب در دیوان شمس بیشتر ناظر به غفلت از معنویات هست، اما دیوان شمس از اون دسته آثاری هست که به دلایل زیادی متفاوت هست و بررسی موضوعی اون به این شکل دشوار. ولی در مثنوی و سایر متون عرفانی خواب به عنوان ابزاری برای شهود به کار میره.
در 2-3 بیت آخر هم به آیه معروف «...الست بربّکم قالوا بلی...» اشاره می کنه. هر چند آیه در مورد تایید آدمیزاد هست، اما مولوی طبق اندیشه های عرفانی خودش سنگ و چوب رو هم در این «بلی» گفتن شریک می کنه تا مقدمه ای باشه برای داستان معروف ستون حنانه که مولوی ظاهرا به شدت بهش علاقه مند بوده. معمولا صوفیه معتقد بودن تمام هستی تجلی معشوق هست و تفکر زیبای مبتنی بر تساهل و تسامح و عاشق بودن بر همه عالم ناشی از همین تفکر هست.
سینا حسینی در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۴:
محمود خوانساری با تار جلیل شهناز این شعر رو تو مایه‌ی دشتی به طرز بی نظیری اجرا کردن
مهدی در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۹:
در آلبوم وشتن، حمیدرضا نوربخش این غزل را به زیبایی اجرا کرده است:
پیوند به وبگاه بیرونی
نوید در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۹ دربارهٔ باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰:
و ب سایت با حق این رباعی را از شیخ روزبهان دانسته...
نوید در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۵ دربارهٔ باباافضل کاشانی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰:
این رباعی در چندین جا به نام خیام ثبت شده . حتیدکتر نصرت الله حکمت این رباعی رو از 68 رباعی خاص که در اورژینال بودنسون شکی نیست نام برده
دکتر نبیل (پاکطین) در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵۷:
در بیت چهارم/ مصرع دوم - دو اشتباه تایپی وجود دارد :
با که گویم ور بگوبم کیست تا باورکند
آن پری *روبی‌که من دیوانهٔ *اوبم منم
تصحیح:
*پری رویی
* اویم
در بیت پنجم در مصرع اول اشتباه تایپی وجود دارد :
چون حبابم *پردهٔهستی فریبی بیش نیست
بحر عریانست اگر بیرون‌کنی پیراهنم
تصحیح
* پردهٔ هستی
با حرمت
سعید در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۲۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱ - مکتب حافظ:
بیت ماقبل آخر کلمه نرنجانیم صحیح است که به اشتباه نرنجانم ذکر شده است.
لطفا اصلاح بفرمایید.
هورداد در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:
کاش استاد برای این ابیات هم داستان همراه میکردند...گوهریست
حسین در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹۴:
این شعر رو خانم سحر محمدی با صدای فوق العاده زیبا در کنسرت ژنو خونده. خدا ایشون رو از شر مرتجعین حفظ کنه!!!
نادر.. در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
..
با خلق مجاز گو حقیقت بگذار ..
بیژن ا در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۳۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:
در مصرع اول بیت ششم اینگونه آمده است
تن من فدای جانت سر بنده *و *آستانت...که سربنده آستانت صحیح است وحرف واو به غلط نگاشته شده است .
نادر.. در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۳:
دیدار می‌نمایی و پرهیز می‌کنی ...
..
بی گمان در طلبت، سعی ابد خواهم کرد ...
... در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸:
شباویز بزرگوار
ظاهرا ترلللا معنای خاصی نداره و برای ایجاد وزن شعر به کار رفته. در واقع ترلللا بر وزن مفتعلن هست. مولوی جاهای دیگه هم از این نوع الفاظ به کار برده، مثل تن تننن که باز هم به جای مفتعلن به کار رفته.
اما در مورد مفهوم، باید عرض کنم به نظر من این غزل به نفی سخن پردازی اشاره داره. در واقع حرف اصلی غزل اینه که من سخن پردازی نمی کنم، بلکه همه این اشعار، شرح احوال من هست که لاجرم در قالب کلمات و مصراع ها و بیت ها ارائه میشه. مولوی معتقده همونطور که جان در قفس تن اسیر شده، معانی متعالی هم در قفس تنگ کلمات و اوزان عروضی اسیر هستن. به قول امروزی ها محتوا اسیر فرم شده.
در این بیت هم «خمشی» ستوده شده و مرد سخن بودن نکوهیده. منظور مولوی هم از مرد سخن، همون افرادی هستن که در هوشیاری، با سنجیدن کلمات شعر میگن و احتمالا هم بعضی اوقات معنی رو فدای لفظ می کنن. مولوی میگه من از اون دسته نیستم، من شاعر نیستم، بلکه از فرط مستی نمی فهمم دارم چی میگم: «مست و خرابم مطلب در سخنم نقد و خطا». احتمالا هم ترلللا (که شبیه به اصوات انسان های ناتوان در سخن گفتن هست) لفظی هست که بی معنی بودن خودش رو میخواد نشون بده. میخواد تاکید کنه که من مرد سخن نیستم و از فرط مستی و بی خودی حرف هام بی معنی هستند.
عذر میخوام طولانی شد.
مسعود در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:
همایون شجریان مصرع اول بیت دوم را اینگونه میخواند:
قوت شرح عشق تو نیست زبان ، خامه را
یعنی بعد از زبان مکث میکند که به نظر من باید زبان خامه را به دنبال هم خواند... یعنی حرف ن کسره دارد
مثل این بیت خواجه حافظ:
زبان خامه ندارد سر بیان فراق
وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق
م _ مظفری در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
ضمن سلام و پوزش از اساتید محترم
این شاگرد به استادان خود درس پس داده و عرض میکنم که با توجه به معنای سخی به سخاوتمند و بخشنده و بخشش بی چشم داشت نور از شمع و شیرینی از شکر میتوان تصور نمود که سخی کاملاً درست و بجا استفاده گردیده است.
جعفر عسکری در ۸ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ هلالی جغتایی » شاه و درویش » بخش ۲۷ - مناظرهٔ تیر و کمان با یکدیگر: