ای جهانی به عبودیّت خاصت مختصّ
پیش لطف تو مساوی چه اعمّ و چه اخصّ
عقل کلّ تا ابدت حصر فضایل نکند
کاین حسابی‌ست که هرگز نشود مستخلص
گنج تنزیل که شد مجمع اخلاص و کمال
صفت خُلق ترا راوی اخبار و قصص
صفت جود تو جنسی است که دارد ز عموم
در همه نوع سرایت چو در افراد خِصص
جبر نقصان تو فیّاض تمامیّت اوست
دراتّم درج بود هر چه کم آرد انقص
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به یاد محبوبش به آرامش می‌رسد و از تمام هوس‌ها و مقاصد دنیوی فارغ می‌شود. او خود را مانند مرغی که تازه جراحت دیده راضی می‌بیند و به یاد معشوق خنکای دل را احساس می‌کند. شاعر به محبوبش نگاه نمی‌کند زیرا می‌داند که او هیچ‌گاه از خطاهای او نمی‌گذرد. با وجود شرمندگی‌ای که از دوری از درگاه محبوب دارد، می‌داند که نگاه مهربان محبوبش از او غافل نمی‌شود. شاعر بیان می‌کند که اگر کسی در شناخت زیبایی تو کوتاهی کند، در واقع نمی‌تواند حقیقت را از الواظ تشخیص دهد.
هوش مصنوعی: ای جهانی که به بندگی خاص تو محدود است، در نزد لطف تو، همه چیز چه عمومی و چه خاص برابر است.
هوش مصنوعی: عقل جامع و کامل هرگز نمی‌تواند تمامی فضایل و خوبی‌ها را تحت یک دسته و در یک حساب مشخص قرار دهد، زیرا این موضوع به قدری پیچیده است که امکان داشتن نتیجه‌ای قطعی از آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: دانش عمیق و معنوی که ویژگی‌های خالص و کامل تو را به خوبی بیان می‌کند، در واقع منبعی برای روایت داستان‌ها و اخبار است.
هوش مصنوعی: ویژگی بخشش تو نوعی است که به همه انواع منتقل می‌شود همان‌گونه که خاصیت‌ها به افراد خاص سرایت می‌کند.
هوش مصنوعی: نقص و کمبود تو به خاطر وفور و کمال اوست. هر چه در این نقص وجود دارد، از آنجا ناشی می‌شود که او کامل و بی‌نیاز است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
قدر این قوم مقرب نشناسد عامی
بعد از این فیض مگو این سخنان جز به خواص
عاشق سوخته دل تا به بیابان فنا
نرود در حرم دل نشود خاص الخاص
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.