چیست آن پیکر نحیف و نزار
که دهد ملک را نظام و قرار
هم سحابیست آسمان تأثیر
هم شهابیست آفتاب آثار
می نهد بر خط نظام جهان
سر اندیشه کبار و صغار
بس که آورد شب بروز چو صبح
در سواد امور لیل و نهار
طره شب فکند بر رخ روز
روز روشن نمود در شب تار
گاه چون طوطئی که تازه شود
نسق دین و ملکش از منقار
گه فشاند ز مشک بر رخ سیم
آب حیوان بیمن حرجوار
معجز دست خواجه اش بمسیر
می کند سر بریده وحی گذار
روح گویا چو وصف خامه شنید
گفت کای نقد کون را معیار
کلک دستور باشد اینکه ز دست
عدل را بر در ستم مسمار
آنکه در بندگیش خامه چو دید
کاسمانها همی کنند اقرار
بست پیش انامل خلقش
پیکر او کمر دو پیکر وار
صاحب عادل، آفتاب صدور
جان دولت، جهان عز و فخار
موجب هفت از استدارت نه
غرض پنج از امتزاج چهار
تاج دین داوری که دورانراست
بر زمین کفایتش رخسار
آنکه در خلقتش خدای جهان
نظم دنیا و دین بکرد اظهار
خاکپای زمین حضرت اوست
فلک تند و عالم غدّار
ای قضا قدرت، قدر تقدیر
وی فلک همت ملک دیدار
فخر اولاد آدمی، بهنر
صدر ابناء عالمی، بتبار
تا زمان را زمان دولت توست
وقت انعام و موسم ادرار
کرم خلقت از جهان برداشت
رسم بیداد و عادت آزار
هیچکس را بقدر خوار نکرد
دمبدم داد عیش داد بکار
دین پناها چو لطف طبع تر است
کرمت در دیار و دین دیار
هم در اثنای مدح تو غزلی
خواستم تا ادا کنم خوش و خوار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره وجودی است که به جامعه و نظم جهانی معنا و نظام می‌دهد. شاعر به توصیف این پیکر نحیف و نازک می‌پردازد که همزمان دارای تاثیرات آسمانی و زمین است. او به ویژگی‌های این پیکر همچون روشنایی روز و تاریکی شب اشاره می‌کند و از زیبایی و اهمیت آن در ایجاد تعادل در عالم می‌گوید. همچنین به عدالت و قدر و منزلت این موجود در میان انسان‌ها پرداخته و او را منبع عظمت و فخر بشر می‌داند. در نهایت، شاعر به مدح و ستایش این وجود پرداخته و از کرم و لطف او در جامعه سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: این پیکر ضعیف و ناتوان چه ویژگی‌هایی دارد که می‌تواند به کشور نظم و ثبات ببخشد؟
هوش مصنوعی: آسمان همچون ابر تأثیرگذار است و خورشید نیز مانند شهاب، نشانه‌هایی از خود به جا می‌گذارد.
هوش مصنوعی: خودسرهای بزرگ و کوچک بر سر نظام جهان افکار و اندیشه‌ها را می‌گذارند.
هوش مصنوعی: شب به قدری طولانی می‌شود که روشنی صبح را به کارها و امور روزانه می‌آورد. به عبارتی، در شب و روز دیگر تفاوتی وجود ندارد و هر دو به یک اندازه درگیر مسائل و کارها هستند.
هوش مصنوعی: موهای شب بر چهره روز ریخته و روشنی روز در دل تاریکی شب نمایان شده است.
هوش مصنوعی: گاهی مانند طوطویی که تازه به دنیا آمده است، دین و حکومتش از منقار او شروع می‌شود.
هوش مصنوعی: گاهی از مشک بر چهره نقره‌ای آب حیوان، بویی دل‌انگیز و خوش به مشام می‌رسد که بدون هیچ گونه زحمتی و مشکل، قابل استشمام است.
هوش مصنوعی: دست هنرمند به قدری توانمند است که می‌تواند حتی چیزی که از مرزهای عادی فراتر رفته را به حرکت درآورد، مانند نبوغی که فراتر از انتظار است.
هوش مصنوعی: روح وقتی توصیف قلم را شنید، گفت: ای معیار وجود، تو به چه چیزی سنجیده می‌شوی؟
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی در برابر عدالت کوتاهی کند و ظلم را بپذیرد، به خود آسیب می‌زند. در واقع، این بیان به توبیخ کسانی می‌پردازد که به جای پیروی از انصاف و عدالت، به ستم و زورگویی روی می‌آورند.
هوش مصنوعی: کسی که در بندگی‌اش دید که نویسندگان و کاتبان مشغول نوشتن و ثبت اقرارها هستند.
هوش مصنوعی: او به صورت و شکل انسان‌ها در آمده و به دو پیکر مانند کمر، در میان مردم قرار دارد.
هوش مصنوعی: مالک عادل، مانند آفتابی است که بر دل و جان حکومت می‌تابد و بر دنیا عزت و افتخار می‌آورد.
هوش مصنوعی: این بیت به طور کلی به ارتباط و تأثیرات دو مفهوم بر یکدیگر اشاره دارد. در اینجا به طور خاص، به دانشی که از ترکیب و تعامل عناصر مختلف به دست می‌آید و نتیجه‌گیری‌هایی که از این تعاملات حاصل می‌شود، پرداخته می‌شود. به عبارت دیگر، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که چگونه عناصر مختلف در کنار هم می‌توانند کارایی و تأثیر بیشتری داشته باشند و نتیجه‌ای فراتر از آنچه که انتظار می‌رفت، به ارمغان بیاورند.
هوش مصنوعی: تاج دین داوری که بر روی زمین مناسبت و شایستگی‌اش به چهره‌اش نمایان است.
هوش مصنوعی: آن کسی که خداوند جهان در آفرینش او، هماهنگی و نظم زندگی و دین را به نمایش گذاشته است.
هوش مصنوعی: زمین زیر پای آن حضرت است و آسمان با سرعت می‌چرخد و دنیای فریبنده‌ای وجود دارد.
هوش مصنوعی: ای سرنوشت خیره، تقدیر او را آسمان نیز با اراده‌ای قوی در برابر دیدگان قرار داده است.
هوش مصنوعی: افتخار فرزندان آدم در بهترین مقام فرزندان جهان نهفته است.
هوش مصنوعی: زمانی که قدرت و سلطنت تو برقرار است، وقت بخشش و زمان ظهور نتایج و ثمرات کارها فرا رسیده است.
هوش مصنوعی: خالق در جهانی که ظلم و عادت‌های ناپسند در آن حاکم است، موجوداتی را با مهربانی و لطافت خلق کرده است.
هوش مصنوعی: هیچ کس به اندازه‌ی او در هر لحظه به بی‌احترامی و تحقیر دیگران نپرداخت، او مدام به خود لذت می‌بخشید و به کارهایش ادامه می‌داد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، مثل لطافت وجود، دین و ایمان انسانی هم منبع سرپناهی است. مهربانی تو، به مانند ایمان، در هر جایی بر من سایه می‌افکند.
هوش مصنوعی: در هنگام ستایش تو، شعری می‌نویسم تا به نیکی و زیبایی تو را توصیف کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر رُخَش زلف عاشق است چو من
لاجرم همچو منش نیست قرار
من و زلفین او نگونساریم
او چرا بر گل است و من بر خار؟
همچو چشمم توانگر است لبم
[...]
زان مرکّب که کالبد از نور
لیکن او را روان و جان ازنار
زان ستاره که مغربش دهنست
مشرق او را همیشه بر رخسار
بارگی خواست شاد بهر شکار
بر نشست و بشد بدیدن شار
ای دل نا شکیب مژده بیار
کامد آن شمسه بتان تتار
آمد آن سرو جلوه کرده به ناز
آمد آن گلبن خمیده ز بار
آمد آن بلبل چمیده به باغ
[...]
هست ایام عید و فصل بهار
جشن جمشید و گردش گلزار
ای نگار بدیع وقت صبوح
زود برخیز و راح روح بیار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.