بهار است ای ادب مگذار از شوق تماشایی
به چندین رنگ و بوی خفته مژگانم زند پایی
خوشا شور دماغ شوق و گیرودار سودایی
قیامت پرفشان هویی، جهان آتشفکنهایی
ز هر برگ گل این باغ عبرت در نظر دارم
کف افسوس چندین رنگ و بو بر یکدگر سایی
جهان پر بیحس است از ساز نیرنگی مشو غافل
هوایی میدمد وهم نفس بر نقش زیبایی
طرب کن گر پی محملکشان صبح برداری
که این گرد جنون دارد تبسم خیمه لیلایی
به هر مژگان زدن سر میدهد در عالم آبم
خمستان در بغل اشک قدحکجکرده مینایی
به امید گشاد دل نگردی از خطش غافل
پی این مور میباشد کلید قفل صحرایی
به هر جا عشق آراید دکان عرض استغنا
سر افلاک اگر باشد نمیارزد به سودایی
خراب جستجوی یکنفس آرام میگردم
شکست دل کنم تعمیر اگر پیدا شود جایی
ز جیب عاجزی چون آبله گل کردهام بیدل
سر خوناب مغزی سایه پرورد کف پایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بهاری است که شاعر از زیباییهای طبیعت و شوق زندگی سخن میگوید. او به رنگها و عطرهای بهار اشاره میکند و احساساتی چون شادی و نشاط را بیان میکند. در عین حال، شاعر به عبرتهای زندگی و فریبندگی دنیا نیز اشاره میکند و به خواننده هشدار میدهد که از نیرنگهای آن غافل نشود. او در جستجوی عشق و آرامش است و میکوشد تا از دل شکستگی خود را بازسازی کند. شاعر در نهایت به این نتیجه میرسد که زندگی با تمام پیچیدگیها و چالشها ارزش جستجو و تجربه را دارد.
هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده است و ای ادب، اجازه نده که از شوق زیباییهای رنگارنگ و عطرهایی که در خواب مژگانم نهفتهاند، پا بردارم.
هوش مصنوعی: خوشا حالتی که پر از شوری و شوق است و به دنیای پرهیجان و پرفروغ قیامت میپردازد، جهانی که آتشافروز و پر از تحول است.
هوش مصنوعی: از هر گل این باغ درس عبرتی میگیرم؛ افسوس میخورم که این همه رنگ و بو چگونه بر یکدیگر سایه انداختهاند.
هوش مصنوعی: جهان پر از بیحرکت و بیحس و حالی است و تو نباید فریب نیرنگها را بخوری؛ زیرا هوای تازهای در حال وزیدن است که میتواند تو را به زیباییهای واقعی راهنمایی کند.
هوش مصنوعی: شادی کن اگر به سمت کاروان صبح میری و توجه کن که این گرد و غبار جنون، شبیه لبخند خیمه لیلا است.
هوش مصنوعی: هر بار که مژگان زیبای تو را میبینم، دلم غمگین میشود. در این دنیا، مانند آبی که در میخانهای در آغوش اشک ریخته شده، بیقرار و غمگین هستم.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال کسب دلگرمی و امید هستی، نباید از نشانهها و مسیرهایی که به آن هدف میرسند غافل شوی. گویی این نشانهها برای گشودن درهای جدید و رسیدن به مقاصد بزرگ است.
هوش مصنوعی: هر کجا عشق حضور داشته باشد، آنجا محلی برای نشان دادن بینیازی و استقلال است، حتی اگر در بالاترین مقامها نیز باشد، ارزش ندارد که به دنبال آرزوهای غیر واقعی باشیم.
هوش مصنوعی: در پی آرامشی بیوقفه هستم و هر بار که دل شکستهام را میسازم، اگر جایی پیدا شود.
هوش مصنوعی: من در حالت درماندگی و سختی، مانند آبلهای که بر پوست ظاهر میشود، دردم را نشان دادهام و حسرتی سنگین را به دل دارم. سایه کسی که مرا مورد حمایت قرار داده، همچون کف پایش بر سر من سنگینی میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
بهار آمد من و هر روز نو باغی و نو جایی
به گشتن هر زمان عزمی به بودن هر زمان رایی
قدح پر باده رنگین به دست باده پیمایی
چو مرغ از گل به گل هر ساعتی دیگر تماشایی
نگاری با من و رویی نه رویی بلکه دیبایی
[...]
شبی تاری چو بیساحل دمان پر قیر دریائی
فلک چون پر ز نسرین برگ نیل اندوده صحرائی
نشیب و توده و بالا همه خاموش و بیجنبش
چو قومی هر یکی مدهوش و درمانده به سودائی
زمانه رخ به قطران شسته وز رفتن برآسوده
[...]
ایا بی حد و مانندی که بی مثلی و همتایی
تو آن بی مثل و بی شبهی که دور از دانش مایی
ز وهمی کز خرد خیزد تو زان وهم و خرد در وی
ز رایی کز هوا خیزد تو دور از چشم آن رایی
پشیمانست دل زیرا که تو اسرارها دانی
[...]
خرد را دوش میگفتم که ای اکسیر دانایی
همت بیمغز هشیاری همت بیدیده بینایی
چه گویی در وجود آن کیست کو شایستگی دارد
که تو با آب روی خویش خاک پای او شایی
کسی کاندر جهان بیهیچ استکمال از غیری
[...]
زهی اخلاق تو محمود همچون عقل و دانائی
زهی ایام تو مشکور همچون عهد برنائی
امام شرق رکن الدینکه سوی حضرتت دایم
خطاب انجم و چرخست مولانا و مولائی
اضافت با کف رادت ز گیتی گنج پردازی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.