سرگشته وار بر تو گمان خطا برم
بی آنکه هیچ راه به چون و چرا برم
از جان و از تنم نتوانم به شرح گفت
کاندر رهت، ز هر دو، چه مایه بلا برم
من رخت بینوایی تن بر کجا نهم؟
من جان زینهاری خود را کجا برم؟
دانم که در دلی و جدا نیست دل ز تو
لیکن به دل چگونه، بگو، ره فرا برم؟
دل نیز گم شدهست و ندانم کنون که من
بی دل به نزد تو نبرم راه، یا برم؟
گویند راه بردی از او، باز ده نشان
آری دهم نشانی از آن، لیک تا برم
در جستنم همیشه؛ که در جستوجوی تو
ره زی بقا اگر نبرم، زی فنا برم
من بی تو نیستم، من و خود را نیابم ایچ
گر بر زمین بدارم، اگر بر هوا برم
مگذار نزد خویشم اگر هیچ زین سپس
من نام ما و من به صواب و خطا برم
ما از کجا و من ز کجا؟ ما و من تویی
بیهوده چند نام من و نام ما برم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی سرگردانی و سردرگمی در رابطه با معشوق خود اشاره دارد. او از جستجو و تلاش برای یافتن راهی به سوی معشوق سخن میگوید و ابراز میکند که در این مسیر دچار گمگشتی است. شاعر احساس میکند که نه تنها در جستجوی معشوق، بلکه در درک خود نیز دچار بلاتکلیفی و سردرگمی است. به رغم آگاهیاش از وجود معشوق در دل، نمیتواند راهی برای بیان این احساسات پیدا کند. همچنین، او به این نکته اشاره میکند که جدا از معشوق، وجودش را نمییابد و در نهایت به بیان این اندیشه میپردازد که نام و هویت انسانها بیمعنا و بیاهمیت است در برابر عشق و نزدیکی به معشوق.
هوش مصنوعی: خود را به حالتی سردرگم مییابم و بیگمان به تو فکر میکنم، بدون اینکه راهی برای سوال کردن یا توضیحی برای خودم پیدا کنم.
هوش مصنوعی: از جان و تنم نمیتوانم به خوبی توضیح دهم که در مسیر تو، چه مقدار رنج از هر دو آزاد میشوم.
هوش مصنوعی: من لباس فقر و نادانی را کجا بپوشم؟ کیستی خود را در این حال آشفته کجا ببرم؟
هوش مصنوعی: میدانم که در دل تو جا داری و دل من از تو جدا نیست، اما بگو چطور میتوانم با دل خودم به تو برسم؟
هوش مصنوعی: دل من هم گم شده و حالا نمیدانم که آیا بدون دل میتوانم به سوی تو بروم یا نه.
هوش مصنوعی: میگویند که تو از او نشانی گرفتی، حالا اگر بخواهی، میتوانی نشانی به او نشان دهی، اما من تا زمانی که نروم، نمیتوانم.
هوش مصنوعی: من همیشه در جستجوی تو هستم؛ چرا که اگر در راه تو به بقای جاودانی نرسم، لااقل به فنا و نابودی خواهم رفت.
هوش مصنوعی: من بدون تو وجود ندارم، حتی اگر من را بر زمین بگذارند یا در آسمان ببرند، نمیتوانم خودم را پیدا کنم.
هوش مصنوعی: اگر هیچ مشکلی در ارتباط با خویشانم ندارید، پس به من اجازه ندهید که نام ما و هویتم را به درستی یا نادرستی ببرم.
هوش مصنوعی: ما از کجا شروع کردهایم و تو از کجا؟ چرا ما و تو باید خود را با نامهای متفاوتی خطاب کنیم؟ این تقسیمبندیها چه معنایی دارند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا کی من از فراق تو رنج و بلابرم
تا چند در هوای تو جور و جفا برم
بر من همه بلا ز دل مبتلا رسد
تا کی من این بلا ز دل مبتلا برم
هر شب ز سوز سینه به دوزخ مدد دهم
[...]
بر آسمان رسانم و گر بر هوا برم
مشت غبار خویش ز راهت کجا برم
گر استخوان من بپذیرد سگ درت
بر عرش ناز سایهٔ بال هما برم
شایان دست بوس توام نیست نامهای
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.