سخن بگو و دل از من بیک سخن بستان
بیک کرشمه شیرین مرا ز من بستان
بیک حکایت شیرین هلاک کن خسرو
تو شاه حسنی ازو داد کوهکن بستان
مده بدست اجل کز ستم کشد زارم
چو دادنیست مرا جان ز خویشتن بستان
بخنده یی ببر از یوسف و زلیخا دل
بیک کرشمه دل از دست مرد و زن بستان
بجان اگر دهد آنشوخ بوسه یی اهلی
هزار جان ده و یکبوسه زان دهن بستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و زیبایی‌ها اشاره دارد و شاعر از معشوق خود می‌خواهد که به او نزدیک شود و او را در حال مستی و سرخوشی قرار دهد. او از معشوق می‌خواهد که مانند گل در قلبش بپیچد و از بوی او لذت ببرد. همچنین، شاعر به پرستش معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که از شرم کناره‌گیری کند و فعالیت‌هایی که دل را شاداب می‌کند، انجام دهد. او به زیبایی‌های ظاهری و باطنی معشوق اشاره کرده و تأکید می‌کند که باید به عشق و زیبایی‌ها احترام گذاشت. در نهایت، شاعر به اهمیت شراب و لذت‌های زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که زیبایی معشوق آیینه‌ای از آفرینش الهی است که نیاز به ادب و احترام دارد.
هوش مصنوعی: صحبت کن و از من دل ببر، یک کلام بگو و با یک نگاه شیرین مرا از خودت دور کن.
هوش مصنوعی: در این شعر، داستانی جذاب و دلنشین وجود دارد که به خسرو، پادشاهی نیکوکار، اشاره می‌کند. او از کسی که کوه را می‌کَند، هدیه‌ای طلا دریافت کرده است. این روایت به زیبایی و ارزش کار و محبت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای مرگ، به من رحم کن و نگذار که به زاری و سختی از دست تو رنج ببرم. چون جان من در اختیار خودم است، از آن خودت بگیر.
هوش مصنوعی: با یک لبخند، دل یوسف و زلیخا را ببر و با یک ناز و کرشمه، دل مردان و زنان را به دست بگیر.
هوش مصنوعی: اگر آن معشوق جانم را هم بدهد، من هزار جان را فدای یک بوسه از لبان او می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.